Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kontynuuje realizację programu dofinansowania części kosztów uzyskania certyfikatu wyrobu, wymaganego na rynkach zagranicznych. Ma on pobudzić i ułatwić eksport małym i średnim przedsiębiorstwom. Budżet programu na ten rok wynosi 1 mln zł.
Program zakłada dofinansowanie zarówno samych kosztów uzyskania lub przedłużenia ważności certyfikatu, jak i związanych z tym usług doradczych. W każdym przypadku dofinansowanie może sięgać 50 proc. kosztów. Nie może ono jednak przekroczyć 50 tys. zł na jednego przedsiębiorcę. Wsparcie dotyczy towarów i usług krajowych na podstawie ustawy z 19 listopada 1999 r. — Prawo działalności gospodarczej. Przewiduje się dofinansowywanie uzyskania certyfikatów zgodności z wymogami określonymi w normach danego rynku zagranicznego, Jednolitego Rynku Unii Europejskiej (np. znak CE) i certyfikatów międzynarodowych oraz atestów wymaganych na rynkach zagranicznych. Do tych ostatnich zaliczają się świadectwa weterynaryjne i atesty higieniczne.
O dofinansowanie mogą się starać jedynie firmy nie posiadające żadnych zaległości z tytułu składek ZUS oraz zobowiązań podatkowych. Bardzo ważny jest dobór właściwej jednostki certyfikującej. Pomocne mogą tu się okazać izby bilateralne oraz radcy handlowi działający przy ambasadach.
— Departament Promocji Gospodarczej może, w przypadku wątpliwości, konsultować się z wydziałami ekonomiczno-handlowymi ambasad RP w celu dokonania oceny znaczenia i zasadności uzyskania określonych certyfikatów oraz wysokości faktur kosztowych — mówi Igor Mitroczuk, dyrektor Departamentu Promocji Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.
Co istotne, wnioski mogą dotyczyć wyłącznie certyfikatów uzyskanych po dacie jego złożenia. Dofinansowaniu podlegają koszty poniesione w roku budżetowym określonym datą złożonego wniosku. Odstępstwo od tej reguły stosuje się w przypadku certyfikatów z zakresu zarządzania jakością, środowiskiem i bezpieczeństwem pracy. Środki z dotacji przekazywane są w ciągu 30 dni od otrzymania kompletnego rozliczenia. W 2002 r. ministerstwo rozpatrzyło 124 wnioski na uzyskanie certyfikatu (60 pozytywnie). 70 proc. dotacji dotyczyło dofinansowania certyfikatu pozwalającego na ekspansję na Wschód. Największym powodzeniem cieszyły się: certyfikat zgodności GOST, UkrSEPRO, Öko-Tex Standard 100 i znak CE.
Certyfikat zgodności GOST
Jest podstawowym dokumentem wymaganym przy eksporcie określonych grup towarowych do Rosji i na Białoruś. Jego brak uniemożliwia towarom objętym obowiązkiem certyfikacji GOST przekroczenie granicy. Towary objęte dobrowolną certyfikacją są przepuszczane, bez certyfikatu nie wolno ich jednak sprzedawać w Rosji.
— Certyfikacja partii towaru łączy się ze sprawdzeniem jakości tylko wybranych produktów. Dla niektórych wyrobów dopuszcza się tu wystawienie certyfkatu jedynie na podstawie dokumentacji. Certyfikacja produkcji łączy się z inspekcją w zakładzie produkcyjnym oraz stałym nadzorem nad produkcją — mówi Krzysztof Popiołek, specjalista GOST w firmie SGS.
Koszty: minimum 1 tys. USD
UkrSEPRO
UkrSEPRO to system rejestracji certyfikatów ukraińskich wszystkich branż. Na Ukrainie certyfikaty dzielą się na certyfikaty zgodności i atesty higieniczne. Produkty objęte obowiązkiem certyfikowania znajdują się na liście PCN. Zarówno atesty higieniczne, jak i certyfikaty zgodności, wydają jednostki znajdujące się na Ukrainie. W Polsce działa jednak kilku akredytowanych pośredników.
— Nadajemy certyfikaty jako instytucja pośrednicząca. Ustalamy, czy certyfikat jest potrzebny, a jeżeli tak, to jakiego rodzaju — mówi Natalia Kułakowska z Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej.
Koszty certyfikatu: zgodności: 3-10 tys. USD
Atest: od 600 USD
Öko-Tex Standard 100
Öko-Tex Standard 100 jest znakiem dobrowolnym, stosowanym do wyrobów włókienniczych. Jest synonimem bezpieczeństwa i wysokiego komfortu użytkowania wyrobu. Etykieta Öko-Tex Standard 100 ułatwia sprzedaż, szczególnie na rynkach krajów UE, w USA, Kanadzie i Japonii. Licencję wydaje instytut w Wiedniu. Do pełnienia funkcji pośrednika, jako jedyny w Polsce, powołany został Instytut Inżynierii Materiałów Włókienniczych z Łodzi. Licencja przyznawana jest na rok.
Koszt uzyskania licencji: minimum 2 tys. EUR
Opłata roczna: 675 EUR
Znak CE
Znak CE jest deklaracją bezpieczeństwa wystawianą przez producenta. Oparta jest ona na przeświadczeniu o spełnianiu norm, określonych w Dyrektywach Nowego Podejścia UE. Zaletą tego znaku jest to, iż uznaje się go na całym obszarze Jednolitego Rynku.
Są dwie podstawowe ścieżki nadania znaku CE. Istnieje grupa produktów mniej skomplikowanych, w przypadku których znak przyznaje sam producent, bez udziału jednostek certyfikujących.W przypadku jakiegoś problemu odpowiednie organy sprawdzają, czy proces produkcji rzeczywiście odpowiadał deklaracji. Bardziej skomplikowany jest proces nadawania znaku CE produktom złożonym. Niezbędny jest udział jednostki certyfikującej.
W Polsce koszty uzyskania znaku CE dla skomplikowanych produktów nie są małe. Wynika to m.in. z faktu, iż w naszym kraju nie funkcjonują instytucje mające uprawnienia jednostki certyfikującej. Pierwsze pojawią się dopiero w momencie wejścia do UE. Polscy przedsiębiorcy zmuszeni są korzystać z usług firm unijnych.
