W trójce najpopularniejszych rozważanych celów emigracji w ubiegłorocznym badaniu Bankier.pl znalazły się: Wielka Brytania, USA i Niemcy, czyli kierunki już sprawdzone przez naszych rodaków.
— Nie bez znaczenia ciągle jest dla nas fakt, że nie są to kraje szczególnie egzotyczne ani pod względem języka, ani kultury — mówi Malwina Wrotniak-Chałada, zastępca redaktora naczelnego Bankier.pl i koordynatorka projektu.
Jej zdaniem, Wyspy Brytyjskie wygrywają z uwagi na dużą liczbę Polaków już tam mieszkających, USA — ponieważ ciągle żywy jest wśród nas mit „american dream”, a Niemcy — bo lubimy mimo wszystko być blisko swojego kraju.
Jakie nastroje panują w tym roku, dopiero się okaże (>>ZAGŁOSUJ). Tegoroczne badanie będzie nieco różnić się od ubiegłorocznego, ponieważ Bankier.pl chce sprawdzić, czy jakiś wpływ na nasze emigracyjne decyzje mają wydarzenia ostatnich miesięcy i sytuacja w Europie. Pojawią się pytania w kontekście aktów terroryzmu czy problemu uchodźców.
Autorzy badania chcą ponadto sprawdzić również, czy ci, którzy już na emigracji pracują, rzeczywiście — jak głosi popularny mit — wykonują prace poniżej swoich kwalifikacji i wykształcenia. Tłem badania jest ciekawy cykl rozmów prowadzonych przez Malwinę Wrotniak-Chaładę z Polakami na emigracji, zatytułowany „Tam mieszkam”.
Dziennikarka nie tylko pyta swoich bohaterów o powody wyjazdu, plusy i minusy pobytu na emigracji, ale też o praktyczne aspekty zorganizowania pobytu w danym miejscu, jak choćby lokalne ceny, bezpieczeństwo, jakość życia. Do rozmowy udało jej się dotychczas nakłonić już ponad 150 osób, w tym całkiem sporą grupę Polaków w egzotycznych miejscach dla rozwijania kariery, takich jak: Sudan Południowy, Syberia czy Nowa Kaledonia. Co łączy te emigracyjne historie polskich ekspatów?
— W większości przypadków celem samym w sobie dla moich rozmówców wcale nie była emigracja. Decydowało zwykle jakieś dużo wcześniej przypadkowe zdarzenie — napotkana osoba, niespodziewana motywacja, nagła oferta współpracy. Nie zapominajmy też, że mnóstwo Polaków odnosi dziś sukcesy za granicą wcale nie w związku z marzeniami o życiu w innym kraju, ale dlatego, że chcieli zdobywać doświadczenie, pracując z najlepszymi w swoich dziedzinach — mówi Malwina Wrotniak-Chałada.
Ryzykowne miejsca na świecie
Działający przy ONZ ośrodek badawczy zwany Uniwersytetem ONZ opublikował najnowszy raport dotyczący bezpieczeństwa życia w 171 krajach świata, uwzględniający zwłaszcza zagrożenie naturalnymi kataklizmami (trzęsienia ziemi, tsunami, tornada, powodzie), ale również ryzyko spowodowane przez sytuację polityczną. W pięciu najryzykowniejszych do życia krajach świata znalazły się zwłaszcza kraje Oceanii i południowego Pacyfiku, jak Vanuatu, Tonga, Filipiny, Wyspy Salomona, ale również południowoamerykańska Gwatemala i południowoazjatycki Bangladesz. Na niebezpieczeństwo wystąpienia klęsk naturalnych nakłada się niski rozwój gospodarczy, niepozwalający przeciwdziałać ich skutkom. Niebezpiecznie jest bowiem również w Japonii czy Holandii, ale poziom cywilizacji w tych państwach sprawia, że nie znajdują się na czele krajów zagrożonych. Za najmniej ryzykowny do życia uznano natomiast Katar z rekordowo niskim prawdopodobieństwem wystąpienia kataklizmów naturalnych. Polska, podobnie jak większość krajów Europy, zakwalifikowała się jako państwo bardzo bezpieczne.