Amerykańscy konsumenci mają już za sobą okres największego zaciskania pasa, wynika z wykresu, jaki sporządził David Rosenberg, główny ekonomista i strateg Gluskin Sheff. Według niego końca dobiegło słynne delewarowanie, czyli zmniejszanie przez konsumentów dźwigni finansowej, którą do historycznych rekordów wydźwignęła mania finansowanych kredytem inwestycji w nieruchomości z poprzedniej dekady.
- Optymizmem napawa fakt, że całość skoku wskaźników zadłużenia, który miał miejsce w czasie bańki kredytowej lat 2002 – 2008, została odwrócona w ciągu ostatnich pięciu lat – powiedział David Rosenberg w ubiegłotygodniowym wystąpieniu przed komisją budżetową amerykańskiego senatu.
Co jednak może szokować najbardziej, część wskaźników obsługi zadłużenia notuje najlepsze odczyty w historii. Przykładem jest pokrycie kosztów obsługi zadłużenia dochodem rozporządzalnym oraz wskaźnik kredytów nieregularnych.
Co wykres Davida Rosenberga może oznaczać dla inwestorów? Tu wiadomości nie są już takie dobre. Delewarowaniu od samego początku towarzyszyła dynamiczna hossa na rynkach aktywów – amerykańskich, ale i tych z innych krajów, zwłaszcza tych rozwiniętych. Zakończenie spłacania długów może jednak oznaczać koniec presji na niskie stopy procentowe, a to właśnie ona przez ostatnie lata podbijała wyceny aktywów. Jeżeli amerykański konsument rzeczywiście przestał się oddłużać i zacznie znów zaciągać długi, może to przyspieszyć wzrost stóp i znacząco wyhamować hossę na globalnych rynkach.
Slajd z prezentacji Davida Rosenberga, obrazujący proces naprawy bilansów amerykańskich konsumentów. Po lewej: stosunek całości długu do dochodów rozporządzalnych. W środku: stosunek kosztów obsługi zadłużenia do dochodów rozporządzalnych konsumentów. Po prawej: odsetek kredytów nieregularnych (wszystkie miary w proc.).
