Pamiętacie serial „Szogun” z Richardem Chamberlainem? Historia dzielnego pilota Johna Blackthorne’a, którego los rzucił do feudalnej Japonii była jednym z najbardziej znanych seriali w polskiej TV w latach 80. Nauczyliśmy się wtedy słowa „anjin san” czyli „pan pilot”, „nawigator”, bo tak Japończycy nazywali głównego bohatera (nazwisko Blackthorne było zdecydowanie za trudne do przełożenia na kilkadziesiąt sylab języka japońskiego.

Kilka dni temu w Japonii powstał nowy termin, o którym warto wiedzieć – flyjin. Kto to taki? Podzielmy słowo na kawałki. Fly to latać, a jin to po japońsku człowiek. Dlaczego latający człowiek? Po pierwsze dlatego, że rymuje się z gaijin  - japońskie słowo oznaczające cudzoziemca (zewnątrz + człowiek = ktoś z zagranicy), przeważnie o niezbyt pochlebnym znaczeniu. A po drugie dlatego, że dotyczy cudzoziemców, którzy na wieść o nuklearnym wypadku zamawiają taksówkę na najbliższe lotnisko.  Flyjin powstał najprawdopodobniej 17 marca (6 dni po trzęsieniu ziemi) na Twitterze. Stworzył go jeden z użytkowników, chcąc jakoś określić cudzoziemców, którzy zaczęli masowo wyjeżdżać z Tokio. Na wieść o możliwym skażeniu stolicy Japonii kraje przenosiły pracowników ambasad do Osaki, Kobe czy Hiroshimy (zrobiła tak Szwajcaria, Niemcy i Austria), zamykały je całkowicie (zdecydowały się na to 23 państwa), zalecały wyjazd (Francja – jeżeli mocarstwo atomowe zaleca wyjazd, może lepiej się posłuchać), czy wreszcie ewakuując rodziny dyplomatów i wojskowych (jak USA). Zjawisko wymagało nowego określenia i dość szybko rozprzestrzeniło się wśród dziennikarzy i użytkowników w mediach społecznościowych.