Paulson odegrał kluczową rolę w ratowaniu systemu finansowego po upadku banku Lehman Brothers 15 września 2008 r. Oskarżano go jednak, że skoncentrował się na potrzebach Wall Street kosztem „zwykłych obywateli”. Paulson wymienił trzy kryzysowe czynniki:
1. Fannie Mae i Freddie Mac dalej są w rękach rządu, co sprawia, że 90 proc. kredytów jest przez niego gwarantowanych.
2. Problemy banków nie zostały rozwiązane — większa przejrzystość i zabezpieczenie kredytów.
3. Dysfunkcyjna konkurencja zbyt wielu instytucji regulujących rynek finansowy (pięć).