Mocne wejście w czwarty kwartał

W ostatnim swoim wpisie, w samej końcówce napisałem, że „Dlatego też mimo tych groźnych zapowiedzi Fed i bardzo słabych nastrojów nie mogę wykluczyć październikowego odbicia indeksów (chociaż nie powrotu do hossy) na rynku akcji.”. I rzeczywiście nowy kwartał rozpoczął się od szaleństwa zakupów. Wyprzedanemu rynkowi akcji odbicie się należało. Opowieści o Fed, który dokona "zwrotu" (osławiony „pivot”) tylko dlatego, że ISM był słaby są oczywiście mało poważne.

Mówiono i pisano nawet o wpływie tego, że w Wlk. Brytanii Bank Anglii wznowi zakupy obligacji, a centralny bank Australii nieoczekiwanie podniósł stopy procentowe zdecydowanie mniej niż tego oczekiwano (z 2,35% na 2,60%, a oczekiwano 2,85%). To niby mają być przesłanki do twierdzenia, że Fed zacznie mięknąć. Dość śmieszne, nieprawdaż?

Przecież Jerome Powell, szef Fed byłby wraz z kolegami naprawdę niepoważny, gdyby kierował się takimi przesłankami. W końcu nowy rząd Wlk. Brytanii zaczął robić rzeczy, które nawet naszym rządzącym się nie śniły, co uderzyło w obligacje i funta. Wątpię, żeby Liz Truss przetrwała na stanowisku premiera do końca 2023 roku. W USA takiej sytuacji nie ma, więc skąd wniosek o tym, że działania BoE mogą być wzorem dla Fed?

Faktem jest, że dyskusja na temat działań banków centralnych, które sprowadzić mogą na świat globalną recesję ruszyła z kopyta. Wszędzie można znaleźć wypowiedzi, które ostrzegają Fed przed przesadnym zacieśnianiem polityki monetarnej. Znany inwestor Ed Yardeni mówi nawet, że dla zachowania stabilności finansowej Fed powinien ograniczyć się do jeszcze jednej podwyżki.

Podobno, ja tego nie sprawdzałem, nawet agenda ONZ apeluje do Fed o wstrzemięźliwość. Tomasz Gessner na Stooq.pl pisze o tym tak: „Okazało się, że ONZ wystosowało apel do Fedu (ale i pozostałych, głównych banków centralnych) o zaprzestanie podwyżek stóp procentowych w związku z ryzykiem globalnego spowolnienia gospodarczego. Stwierdzono, że Fed może wyrządzić znaczne szkody krajom rozwijającym się, jeśli utrzyma szybkie podwyżki stóp procentowych. UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) oszacowała, że wzrost głównej stopy procentowej Fed o 1 punkt procentowy obniży wzrost gospodarczy w innych bogatych krajach o 0,5%, a w krajach biednych o 0,8% w ciągu kolejnych trzech lat.”.

Być może pomagała też (paradoksalnie)sprawa banku Credit Suisse. Tam przecena akcji powstała dzięki wzrostowi cen płaconych za CDS (Credit Default Swap). Pamiętam jak podczas kryzysów 2008 -2012 Paul Volcker, szef Fed na przełomie lat ‘70-‘80 XX wieku (do niego nawiązuje ostatnio Jerome Powell) mówiono, że CDS i CDO doprowadzą do katastrofy. Mechanizm jest prosty: CDS sprzedawane OTC są mało płynne. Wystarczy mały kapitał, żeby doprowadzić do spirali: wzrost CDS- akcje w dół - CDS rosną itd. Obawa o to, że podnoszenie stóp zaszkodzi bankom i doprowadzi do czegoś podobnego do roku 2008 też pomaga, bo inwestorzy zakładają, że Fed i inne banki się tego przestraszą.

Czy ci wszyscy, którzy wierzą w zwrot Fed się nie mylą sprawdzimy dopiero 2.11, bo to wtedy zakończy się najbliższe dwudniowe posiedzenie FOMC. Na razie test siły rynku przejdziemy (tak jak pisałem w poprzednim wpisie) 7.10 (dane z rynku pracy w USA) i 13.10 (CPI w USA). 14.10 rusza sezon wyników spółek w USA, co najczęściej bykom pomaga. Jeśli dane z rynku pracy będą słabsze od oczekiwań, a CPI od nich niższa to korekta będzie trwała do okolic 2.11.