Niekiedy Warszawa przedwojenna nazywana bywa "Paryżem północy". Jest w tym stwierdzeniu tyle prawdy ile w tym, że Bydgoszcz jest "Wenecją wschodu". Bez obrazy, ale porównywanie dwóch zupełnie różnych miast nie ma sensu. Ktokolwiek był w stolicy Francji wie, że jej urokiem jest harmonijna zabudowa, szerokie aleje i estetyka. Ale są to rzeczy nowe, powstałe w zasadzie dopiero po wielkiej przebudowie Paryża w drugiej połowie XIX wieku. To one sprawiły, że jest to miasto piękne i tak zorganizowane, że na powierzchni mniejszej od Warszawy może żyć znacznie więcej mieszkańców.
Przed wojną Warszawa była miastem ciasnym, pozbawionym wygód, na wysokim poziomie żyło ok 10-15% mieszkańców. Reszta gnieździła się w jednopokojowych, wieloosobowych mieszkaniach z wychodkiem na podwórzu. To naprawdę nie było przyjazne do życia miasto.
Być może dlatego tak często fotografowano to, co było w Warszawie najpiękniejsze - pałace i bogate kamienice, piękne parki i ogrody, nowe inwestycje. Często zdjęcia wykonywano w nocy, dzięki temu w kadrze podkreślano iluminacje, neony, a jednocześnie unikano brudnych murów czy nieestetycznych tłumów biedoty...
Prezentowane przez nas zdjęcia są wyborem fotografii wykonanych od początku XX wieku do 1939 r. Pokazują różne oblicza nieistniejącego miasta - zarówno blichtr bogactwa jak i smutek biedy.
Człowiek mucha, rok 1929
Wspinający się mężczyzna to Feliks Nazarewicz, akrobata i wspinacz. Jego wyczyny były zawsze zgłaszane władzom i zapowiadane w prasie, stąd towarzyszyły mu tłumy gapiów. Ulice, przy których stały budynki, na które się wspinał, były wielokrotnie zamykany, a od gapiów pobierane były opłaty.
Ogród Saski
Charakterystyczne kasztanowce Ogrodu Saskiego i kolumnada Pałacu, którego fragment stanowi Grób Nieznanego Żołnierza.
Plac Politechniki
Nieistniejąca kapliczka oraz tory tramwajowe i kolejowe na Placu Politechniki. Ta fotografia została wykonana
Plac Napoleona
Plan Warecki, Plac Napoleona, wreszcie Plac Powstańców Warszawy. Jeden z najokazalszych placów przedwojennej Warszawy, a z pewnością najbardziej zielony, stał się gospodarzem m.in. jednego z najwyższych budynków Europy - Prudentiala, na którym zamontowano m.in. maszt eksperymentalnej telewizji.
Królewska przy Pl. Piłsudskiego
Najstarsza warszawska linia tramwajowa na ulicy Królewskiej. Po lewej widoczny gmach Zachęty.
Prudential
W nocnej iluminacji wieżowiec prezentował się znakomicie. Budynek projektu Marcina Weinfelda oraz Stefana Bryły powstał w latach 1931-1933.Warto zwrócić uwagę na szerokość ulicy Świętokrzyskiej. Czy wyobrażamy sobie dzisiejszy ruch samochodowy na niej?
Kamienica przy ul. Solec
Mieszkańcy tej kamienicy mieli szczęście. Większość budynków posiadała bardzo ciasne podwórka, o niewielkiej powierzchni, w której smród sąsiadował z codzienną ciemnością - lokatorzy najniżej położonych mieszkań byli w zasadzie pozbawieni światła słonecznego.
Marszałkowska
Marszałkowska nocą, widoczny sklep fabryki czekolady "Plutos" i szyld "E. Wedel". Fot. z lat 30. XX wieku.
Nowy Świat
Jedna z najważniejszych ulic Warszawy, jej główna arteria aż do XIX wieku, Nowy Świat. Fot. z 1935 r
Tamka
Wiodąca na Powiśle ulica z charakterystycznymi przyporami Zamku Ostrogskich.
Chłodna
Figura sprzed kościoła św. Andrzeja na Chłodnej, z widocznymi torami tramwajowymi i wieżą straży pożarnej na Mirowie (w pobliżu Hal Mirowskich).
Wodociągi
Układanie przewodu głównego warszawskiej sieci wodociągów przy Placu Grzybowskim. Fot. sprzed 1911 r.
