Nagroda dla 43 letniego polityka ma związek z jego inicjatywą zakończenia trwającego prawie 20 lat sporu o granicę między Etiopią a Erytreą, który był pokłosiem wojny między tymi krajami w latach 1998-2000. Spór ten alienował oba kraje w rozwoju i uniemożliwiał Etiopii wykorzystywanie erytrejskich portów na Morzu Czerwonym. Teraz szanse na dalszy rozwój gospodarczy rozkwitły w pełni.
Etiopia to 2. pod względem ludności i najszybciej rozwijający się kraj Afryki. Mieszka w nim 109 milionów ludzi, a PKB przekroczyło w ubiegłym roku 85 miliardów dolarów. Średni realny wzrost gospodarczy w ostatnich 10 lat wynosił rocznie 9,9 proc. Kraj ten wciąż jest jednak jednym z najbiedniejszych w regionie z PKB per capita na poziomie jedynie 790 dolarów.Dla porównana w Polsce mieszka ok.38 mln ludzi produkujących 585 miliardów dolarów. Świetne położenie geograficzne, postępujące reformy gospodarcze oraz normalizacja stosunków z sąsiadami oznaczają jednak, że kraj ten może stać się jednym z najlepszych miejsc do inwestycji zagranicznych.
Kraj ten czerpie pełnymi garściami z pomocy międzynarodowej - rocznie otrzymuje prawie 4 miliardy dolarów wsparcia od Banku Światowego, UE, Wielkiej Brytanii czy OECD. Jako kraj wybitnie rolniczy jego eksport do Unii Europejskiej jest bardzo utrudniony ze względu na protekcjonizm w postaci Wspólnej Polityki Rolnej, jednak eksport choćby etiopskiej kawy rośnie, także tej trafiającej do Polski. Polacy z kolei eksportują do Etiopii ciągniki rolnicze i inne narzędzia rolnicze.
Choć sytuacja w regionie zachodniej Afryki jest wyjątkowo niestabilna, z niekończącym się chaosem w Somalii oraz krwawą wojną domową w Jemenie, nagroda Nobla dla premiera Etiopii jest sygnałem, że jest nadzieja na większą stabilność i polityczna potrzeba odnalezienia drogi rozwoju w regionie, który spora część Europy już dawno spisała na straty.