Pourlopowe refleksje

Jestem już po urlopie, więc ten tekst jest już otwarty dla komentatorów - nie dla wszystkich – Ryszard (i jego odmiany) jest dożywotnio zbanowany.

Październik zapowiadał się nieźle, ale potem pojawił się czarny łabędź, którym był 7. października atak Hamasu na Izrael. Ten łabędź był naprawdę czarny. Terroryści z Hamasu zabili 1.400 ludzi, w większości cywili, i uprowadzili ponad 200 zakładników. Odpowiedź Izraela jest (bo nadal trwa) tragiczna w skutkach. W strefie Gazy giną cywile (w większości kobiety i dzieci).

Tutaj nie jest miejsce na politykę, ale muszę zaznaczyć, bo jestem człowiekiem, że odpowiedzialność zbiorową zdecydowanie potępiam. Nasza cywilizacja zawsze potępiała takie działania. Żadnym rozwiązaniem nie jest zabicie dziesięciu razy więcej cywilów niż poległo w morderczym ataku Hamasu.

Trudno mi zrozumieć tych komentatorów/polityków, którzy nawołują do solidarności z Izraelem nie mówiąc jednocześnie o polityce tego państwa w stosunku do cywilów w Gazie. I proszę nie próbować określać krytyki polityki państwa Izrael mianem antysemityzmu. Wielu Żydów na całym świecie krytykuje rząd Izraela. Po prostu radzę spojrzeć co pewien czas na bardzo obiektywną BBC lub na prezentującą palestyński punkt widzenia Al Jazeerę, żeby stwierdzić, że świat nie powinien pozostać obojętny wobec tego morza nieszczęść.

Rynki finansowe nie są jednak ludźmi, mimo że są przez nimi zarządzane. więc kierują się portfelem, a nie sercem. Najważniejsze było dla rynków to, że pożoga na Bliskim Wchodzie może doprowadzić do włączenia się w wojnę Iranu, co doprowadzi do globalnego konfliktu i zwiększy ceny ropy naftowej do ponad 150 dolarów za baryłkę.

W dniu pisania komentarza (1. listopada) na rynkach zapanowało (złudne?) uspokojenie, bo inwazja Izraela na Gazę była mniej intensywna niż tego się obawiano (mimo tysięcy ofiar), a Iran groził Izraelowi, ale realnie stał z boku. Najbardziej prawdopodobne, co nie znaczy, że pewne, jest to, że wojna Izrael – Gaza wejdzie w fazę przewlekłą, a to jak zwykle (vide przypadek wojny w Ukrainie) znieczuli rynki finansowe.

Atak Hamasu i wojna załamały indeksy giełdowe na całym świecie, a niezbyt dobre wyniki kwartalne kilku dużych amerykańskich spółek ten ruch zintensyfikowała. Październik skończył więc kolejny, trzeci już, miesiąc strat indeksów w USA i na rynkach akcji wielu innych krajów. Zdecydowaną (powyborczą) wygraną była polska GPW. Indeks WIG20 zakończył zyskując w październiku imponujące 12,3 procent. Euro i dolar straciły do złotego ponad trzy procent.

W dniu pisania tego tekstu (1.11) nastroje mogło schłodzić posiedzenie amerykańskiego Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (1. listopada). Rynek zakładał, że podwyżki stóp nie będzie, ale pozostaje duże pytanie: czy Jerome Powell, szef Fed, nie schłodzi nastrojów podczas swojej konferencji prasowej? Zakładam, że tym razem tak nie będzie, co otworzy drogę do rajdu końca roku.

Czy w tym okresie (oprócz sytuacji w Gazie) nic już nas nie może zaskoczyć? Ależ może. Izba Reprezentantów wybrała nowego spikera, którym został Mike Johnson – zaciekły zwolennik Donalda Trumpa. Jeśli pamięta się, że poprzedni spiker Kevin McCarthy, został odwołany przez swoich republikańskich kolegów za to, że umożliwił przeprowadzenie prowizorium, dzięki któremu rząd ma tymczasowe finansowanie (do 17. listopada), to ten wybór może doprowadzić do powtórnego zagrożenia „zamknięciem” rządu federalnego. Oczekuję więc przed 17. listopada zawirowań w Kongresie, które mogą nastroje giełdowe nieco popsuć.