Zgodnie z porozumieniem państwa członkowskie będą musiały ocenić, czy ich obecne ustawowe płace minimalne (tj. najniższe wynagrodzenie dozwolone prawem) są odpowiednie, by zapewnić godny poziom życia, biorąc pod uwagę warunki społeczno-gospodarcze, siłę nabywczą lub długoterminowe krajowe poziomy i zmiany wydajności.

W tym celu "kraje UE mogą ustalić koszyk towarów i usług w cenach realnych", a także "mogą stosować orientacyjne wartości referencyjne, powszechnie stosowane na arenie międzynarodowej, takie jak 60 proc. mediany płacy brutto i 50 proc. średniej płacy brutto" - wyjaśnił PE.

Odliczenia od płacy minimalnej lub jej zmiany będą musiały być niedyskryminujące, proporcjonalne i mieć uzasadniony cel, np. odzyskanie zawyżonych kwot wypłaconych lub odliczenia nakazane przez organ sądowy lub administracyjny.

Negocjatorzy uzgodnili też, że kraje UE będą musiały wzmocnić sektorowe i międzybranżowe negocjacje zbiorowe jako podstawowy czynnik ochrony pracowników poprzez zapewnienie im płacy minimalnej. Państwa członkowskie, w których mniej niż 80 proc. siły roboczej jest chronione układem zbiorowym, będą musiały opracować plan działania w celu stopniowego zwiększenia tego odsetka.

Osiągnięte porozumienie polityczne wymaga jeszcze formalnego zatwierdzenia przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych PE, a następnie przez plenum PE i Radę UE.