Indeksy znowu rysują literę V

Uważam, że odciąć Rosję od świata należy przez zakaz eksportu do Rosji, a nie importu z niej. Inaczej mówiąc, cytując byłego premiera Waldemara Pawlaka, trzeba brać i nie kwitować. Wszyscy uparli się, bez głębszego zastanowienia, pisać o tym jak szkodliwe dla Rosji jest embargo na import z Rosji i jak to ten import finansuje tę wojnę. Nie finansuje – jest prowadzona za ruble, a używania walut zakazały im nasze sankcje (więcej w poprzednim wpisie). Nikt nie potrafił przekonująco uzasadnić tezę o finasowania wojny za środki z eksportu Rosji.

Widzę jednak, że zachowuję się jak Don Kichot walczący z wiatrakami, co jest głęboko frustrujące. Mam wrażenie, że jedynie wicekanclerz Niemiec (mówił dokładnie to, co ja) i ja (może po części profesor Orłowski piszący o zakazie importu węgla z Rosji: https://tiny.pl/9k1bq ) widzimy to, co według mnie jest oczywiste. Dlatego już nie będę kontynuował tego tematu. Chcemy strzelać sobie w stopę nie szkodząc Rosji w prowadzeniu jej wojny? Proszę bardzo.

Ok, wystarczy. Teraz kilka zdań na temat rynków. Piszę to wieczorem w środę 30. marca, więc teoretycznie powinienem pisać … znowu o surowcach energetycznych z Rosji, ale tym razem w innym ujęciu. Pamiętacie Państwo jak Władimir Putin zażądał pobierania należności za ropę i gaz w rublach? I wyznaczył 31. marca jako dzień graniczny dla firm sprzedających surowce. Wydawało się więc, że jutrzejszy dzień będzie najważniejszym w tym tygodniu, ale nim nie jest.

Co prawda Rosja zaczęła twierdzić, że nie tylko surowce energetyczne będzie sprzedawała za ruble, ale też inne towary (nawozy sztuczne, inne surowce, towary rolne). Rzecznik Kremla powiedział jednak, że nie oznacza to natychmiastowego żądania rubli, nie walut. Ma to być podobno proces rozłożony w czasie. G7 i Komisja Europejska powiedziały, że nie zgadzają się na zmianę waluty podpisanych kontraktów, z czego wynika, że do próby sił nie dojdzie.

Ropa co prawda dzisiaj zyskiwała blisko trzy procent, ale nie z tego powodu – pomagał pesymizm dotyczący rozmów Rosja – Ukraina (w środę nie było kontynuacji wtorkowych rozmów), spadek zapasu ropy w USA oraz wcześniejsze zapowiedzi Międzynarodowej Agencji Energii, która twierdzi, że w kwietniu zabraknie na globalnym rynku 3 mln baryłek/dziennie ropy z Rosji.

Generalnie rynek akcji zachowuje się tak jak zachowywał się na początku pandemii. Najpierw szybki i głęboki spadek, a potem litera V wynikająca wcale nie z taniości akcji, a jedynie z nadmiaru (nadal taniego) kapitału. Uzasadnienie dla wzrostu indeksów (zawsze jakieś można znaleźć ;-) jest miejscami prześmieszne.

Rok temu (luty – marzec) rynek rozpoczęły korektę (ledwo teraz widoczną), której powodem miało być to, że rosła rentowność obligacji. Wtedy rentowność 10. letnich obligacji USA sięgnęła 1,75%. Mówiono, że wyższe rynkowe stopy procentowe są niekorzystne dla sektora „growth” (potężnych spółek opisywanych akronimem FAANG) i że trzeba kupować „value”, bardziej odporne na wzrost stóp procentowych, a korzystających z wzrostu gospodarczego. Teraz ta rentowność przez chwilę przekroczyła 2,5% i najmocniejszy stał się sektor FAANG, bo podobno on najmocniej skorzysta na osłabieniu wzrostu gospodarczego. Naprawdę śmieszna argumentacja.

Bardziej sensowne jest to uzasadnienie zgodnie z którym spowolnienie gospodarcze w USA będzie nadchodziło stosunkowo wolno, a inflacja będzie podkręcała wyniki spółek przez co inwestycje w akcje będzie doskonałym zabezpieczeniem przed inflacją. Tak było w latach ’20 XX wieku w Republice Weimarskiej (zanim nie zapanowała hiperinflacja…).

Bez względu na to, jaki jest powód rosnących indeksów, to sytuacja jest dość kuriozalna, bo światu grozi nie tylko spowolnienie gospodarcze, zaostrzenie polityki monetarnej przez banki centralne, ale i inflacja, w której duży udział będą miały ceny żywności. Mimo to indeks S&P 500 odrobił już ponad 2/3 spadku, a nawet XETRA DAX doszedł do 61,8%, czyli kolejnego zniesienie Fibonacciego, a WIG20 ma już do tego poziomu niewiele, czyli 2,7% (jest na 2.240 pkt.). „Nawet”, bo oczywiste jest, że wojna bardziej zagraża gospodarce Europy niż USA.

Generalnie mam wrażenie, że rynki po prostu przyzwyczaiły się do wojny. Każde wspomnienie o możliwym (chwilowym zapewne) porozumieniu na linii Rosja – Ukraina doprowadza do euforii (widocznej we wtorek 29.03), a zmniejszenie oczekiwań (tak jak w środę) prowadzi do niewinnej korekty. Wcale się nie zdziwię, jeśli w sytuacji względnego zamrożenia wojny, wbrew logice, indeks S&P 500 będzie niedługo testował rekordowy poziom.

Uwaga: zapraszam do komentowania. W tym celu trzeba co prawda się zarejestrować na portalu, ale to nie boli ;-)