Związek Radziecki żądał szybkiego procesu i surowego, publicznego ukarania sprawców. Stany Zjednoczone wzywały do międzynarodowego osądzenia zbrodniarzy, a Francja i Wielka Brytania sugerowały "opcję napoleońską", czyli wygnanie ich na samotną wyspę.
Na konferencji poczdamskiej zdecydowano o powołaniu Międzynarodowego Trybunału Wojskowego z sędziami delegowanymi przez Sądy Najwyższe każdego z czterech zwycięskich mocarstw. Podstawą prawną było przeniesienie suwerennych praw Niemiec na mocarstwa – strony aktu bezwarunkowej kapitulacji z 8/9 maja 1945 i w konsekwencji zgoda na jednostronne określenie warunków pokoju przez mocarstwa – sygnatariuszy aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy.
Akt oskarżenia obejmował:
podżeganie i przygotowanie wojny,
dokonanie zbrodni przeciwko pokojowi,
dokonanie zbrodni wojennych,
dokonanie zbrodni przeciwko ludzkości.
Trybunał uznał cztery organizacje powołane przez Hitlera (NSDAP, SS, SD, Gestapo) za przestępcze.
Po 10 miesiącach i 10 dniach pracy Trybunału wydał on wyroki na ujętych przedstawicielach władzy cywilnych i wojskowych III Rzeszy.
Na karę śmierci przez powieszenie (co zostało przyjęte z oburzeniem przez skazanych wojskowych, uznawali oni bowiem tę formę za hańbiącą) skazani zostali:
- Alfred Jodl
- Alfred Rosenberg
- Arthur Seyss-Inquart
- Ernst Kaltenbrunner
- Fritz Sauckel
- Hans Frank
- Hermann Göring (dokonał samobójstwa w celi)
- Joachim von Ribbentrop
- Julius Streicher
- Martin Bormann (zaocznie)
- Wilhelm Frick
- Wilhelm Keitel
Wyroki wykonano 16. października 1946 r.
Kara dożywotniego więzienia:
- Erich Raeder
- Rudolf Hess
- Walter Funk
Kara 20 lat więzienia:
- Albert Speer
- Baldur von Schirach
Kara 15 lat więzienia:
- Konstantin von Neurath
Kara 10 lat więzienia:
- Karl Dönitz
Uniewinniono:
- Franz von Papen
- Hans Fritzsche
- Hjalmar Schacht
Wyroki rozpoczęto czytać 30. września, zakończono 1. października 1946 r.
W procesie sądzony miał być również niemiecki przemysłowiec Gustav Krupp von Bohlen und Halbach, właściciel wielkiego koncerny Friedrich Krupp AG. Zrezygnowano z tego ze względu na jego stan zdrowia i faktyczną niepoczytalność - był on już wtedy w stanie wegetatywnym.
Niemieckich przemysłowców osądzono w piątym i szóstym z serii kolejnych procesów, nazywanych procesem Flicka i procesem IG Farben.