Moim zdaniem Inwestycje tańsze o 30 procent

AZA
opublikowano: 23-06-2009, 00:00

Katarzyna Cyprynowska

prezes Nowy Adres

Pod koniec 2008 r., gdy zaczynaliśmy odczuwać efekty kryzysu, deweloperzy mieszkaniowi zapowiadali rozpoczęcie inwestycji infrastrukturalnych i publicznych. Na razie nic nie wskazuje, by tak się stało. Coraz częściej zdarza się natomiast, że deweloper realizujący inwestycję z bieżącej sprzedaży nie ma czym płacić wykonawcy. Nie może liczyć na kredyt bankowy, więc upadłość grozi nie tylko jemu, ale też firmie budowlanej.

W walce o przetrwanie budowlańcy szukają zamówień na inwestycje biurowe czy komercyjne, ale ich też nie przybywa. Aby zachować konkurencyjność, obniżają ceny.

Kończą się kłopoty z dostępnością siły roboczej. Z zagranicznych budów wracają robotnicy i fachowcy, bo kryzys dotknął te rynki w większym stopniu niż nasz. Mimo że ceny działek spadają powoli, udział kosztów wykonawstwa i materiałów w kosztorysie domu zmalał i obecnie inwestycje mogą być o 30 proc. tańsze niż rok temu.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: AZA

Być może zainteresuje Cię też:

Twórca LPP inwestuje w hotele

Założyciel LPP dopiero rozkręca się w Puro Hotels. Planuje zwiększyć udziały i marzy mu się zbudowanie europejskiej sieci. Wie, jak to się robi

Tak będą działać rekompensaty za prąd

Sprzedawcy dadzą rabat gospodarstwom domowym, a koszty pokryje Fundusz Rekompensat Wzrostu Cen Energii Elektrycznej. Biznesowi odbiorcy prądu sami będą musieli postarać się o wyrównanie

Czy drogi prąd podniesie inne ceny?

- Wzrost cen energii nie musi się wprost przekładać na podniesienie cen innych usług - ta wypowiedź wicepremiera Jarosława Gowina dla RMF FM wywołała sporo komentarzy nt. istnienia lub skali przełożenia rosnących cen energii na inne ceny. Czy rzeczywiście z powodu drożejącego prądu grozi nam wzrost inflacji?

Podwójne paluszki szukają inwestora

Beer Fingers próbuje przebić się z patentem, ale brakuje mu pieniędzy na zbudowanie szerokiej dystrybucji.

2 mln zł kary za… skasowanie pliku

Po siedmiu latach żmudnego procesu sądowego Grupa INCO ostatecznie przegrała i musi zapłacić karę za utrudnianie kontroli UOKiK.

Polecane

Ile zarabiają polscy bankowcy

Koniec wypłat w gotówce

Inspiracje Pulsu Biznesu

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Czarodzieje kupują pałace

Dariusz Chwiejczak to menedżer znany w branży IT. Przez lata zasiadał w zarządczych fotelach spółek Cisco Systems, Computerland (dziś Sygnity), EMC, ATM Systemy Informatyczne. W pewnej chwili zniknął z „korpoświata”, by zaangażować się w rozwój Simplivity, start-upu z Bostonu. Po dwóch latach spółkę przejął koncern HP Enterprise, a Chwiejczak wkrótce wróci do korpo. Coś od siebie Kilkanaście lat wcześniej przez kilka lat piastował w Cisco Systems stanowisko dyrektora generalnego. Pracował po 16 godzin na dobę. Równowaga między życiem zawodowym i prywatnym legła w gruzach. Jak twierdzi, jego wpływ na życie rodzinne stał się wirtualny z wyjątkiem wakacji i ferii zimowych. — Któregoś dnia Małgosia, moja żona, zwróciła mi dosadnie uwagę, że nawet w weekendy jestem nieobecny. Obruszyłem się, przekonany, że to nieprawda. Ale gdy wziąłem do ręki kalendarz, zrozumiałem, że żona ma rację. Uznałem, że muszę dzieciom — a dziś mam ich troje — dać coś od siebie. Ponieważ próba ich wychowywania w weekendy skończyłaby się katastrofą, wpadłem na pomysł napisania książki, w której przekażę mój system wartości,...

Nasz kurczak, nasze świnie

Ręka zawsze na kaloryferze — to była żelazna zasada Józefa Wiśniewskiego. Gdy go zmorzył nagły sen, stygnące żeliwa dawały sygnał do pobudki: pora dorzucić do pieca, by pięć tysięcy dopiero co kupionych indyków nie padło. — Gdy postawiłem pierwszy kurnik z indykami, przez dwa tygodnie nie widziałem łóżka. Nocami pilnowałem grzejników, by moje małe ptaki nie zamarzły — wspomina szef Wipaszu. 60-letni przedsiębiorca z rozbawieniem wspomina perypetie sprzed trzech dekad, gdy stawiał pierwsze kroki w świecie rodzącego się polskiego kapitalizmu. Przez te lata po cichu, z dala od zgiełku Warszawy, na północno-wschodnich peryferiach kraju budował imperium, które przyćmiewa skalą niejednego giełdowego potentata. Na pierwszej linii medialnego frontu znalazł się dopiero w zeszłym roku, gdy publicznie zadeklarował przekazanie 800-metrowego domu na potrzeby uchodźców. Z zapowiadanego wejścia firmy na giełdę na razie zrezygnował, woląc rozwój z dala od jej reżimu, mając na zapleczu finansowanie z banków. Tylko nieliczni więc kojarzą, że Wiśniewski to Wipasz — ten sam, który w 2016 r. osiągnie około 1,7 mld zł przychodów i...

Tematy

Ceny , Cena , Inwestycje , Rynek , Magazyn , Budownictwo , Bieżący , Mieszkania , Tereny Inwestycyjne , Handel Nieruchomościami , Deweloper

Puls Biznesu

Nieruchomości / Moim zdaniem Inwestycje tańsze o 30 procent