Na Wall Street zniżki po przemówieniu Busha

Hydrobudowa Śląsk Spółka Akcyjna

29-01-2003, 15:50

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Familia struga miliard

Tak, na okładce tego numeru „PB Weekendu” brakuje fotografii jeszcze jednej postaci — Stanisława Bieńkowskiego, ojca Przemysława. Twórcy i najważniejszego mózgu zielonogórskiego Stelmetu, europejskiego lidera w produkcji elementów architektury ogrodowej. Do mediów wysyła członka zarządu i zarazem syna, lecz tak naprawdę wciąż to on jest spiritus movens spółki, zmierzającej na giełdę po 200 mln zł. W Zielonej Górze, w siedzibie firmy, senior wita nas szerokim uśmiechem i weekendowym strojem. Z miejsca przeprasza, że nie będzie pozował do zdjęć i w ogóle to już sobie idzie. Chory jest, zresztą jak zwykle, gdy próbują się do niego przebić dziennikarze. Przybyli z Warszawy PR-owcy mają kwaśne miny, syn również nietęgą. Ot, cały tata. Postanawiam chwycić się ostatniej szansy. — No przecież pański syn nie pamięta lat 80…, nie jest też prezesem. Mam białe plamy w tekście zostawić, po to jechałem przez pół Polski? — pytam. Trafiam w dobre miejsce obrotowych drzwi medialnego humoru prezesa. Zaczyna się szarpana kronika człowieka, który na drewnie zbudował firmę wartą grubo ponad miliard złotych. Urywana,...

Pszczoły w wielkim mieście

Stawiają ule w miastach i opiekują się pszczołami, które je zamieszkują. Ich pasieki można spotkać nie tylko w ogrodach i parkach, ale też na dachach warszawskich budynków. W ten sposób realizują swoją pasję, którą są pszczoły i miód, i tworzą rynek, który w Polsce dopiero powstaje. To Kamil i Agnieszka Bajowie, założyciele Pszczelarium. Czas na miejskie pasieki Kamil jest pszczelarzem z zamiłowania, który od dwudziestu lat prowadzi z rodzicami rodzinną pasiekę w małej miejscowości na Mazowszu. Agnieszka interesuje się ideą zrównoważonego rozwoju miast. Wspólnymi siłami postanowili stworzyć coś, czego wcześniej w Polsce nie było, ale co z powodzeniem działało w innych krajach — miejskie pasieki. Zaczęli w 2013 r. od lobbowania na rzecz zmiany prawa. Ówczesny Regulamin utrzymania porządku i czystości m.st. Warszawy zabraniał hodowania pszczół w odległości mniejszej niż 1 km od osiedli mieszkaniowych. Znaleźli więc poparcie radnego Macieja Wyszyńskiego i z nim przygotowali pisma do urzędu z propozycją zmiany prawa. Po roku radni przegłosowali zmianę regulaminu, pozwalającą hodować pszczoły w Warszawie, jeśli od...

Tematy

Rynek , USA , Alan Greenspan , Irak