PeP opanowały Eurocash

Karolina Wysota
email @k_wysota
opublikowano: 20-12-2018, 22:00

Polskie ePłatności finalizują fuzję z PayUp i zdobywają 15,5 tys. terminali płatniczych POS.

Polskie ePłatności sfinalizowały przejęcie 100 proc. udziałów w spółce PayUp, należącej do grupy Eurocash — właściciela takich sieci handlowych, jak Groszek, Lewiatan, Delikatesy Centrum czy Eurocash and Carry. Porozumienie daje PeP wyłączność na obsługę wszystkich terminali płatniczych w sklepach należących do tych sieci oraz w sklepach detalicznych, w których operatorem jest PayUp. W sumie PeP rośnie o 15,5 tys. POS-ów.

„Dążymy do osiągnięcia pozycji lidera usług na polskim rynku płatności bezgotówkowych. Pozyskanie PayUp zwiększa potencjał firmy, co pozwala zakończyć z sukcesem ważny w naszym rozwoju rok — mówi Jarosław Mikos, prezes Polskich ePłatności, cytowany w oficjalnym komunikacie.

Konsolidacja rynku to kluczowy element strategii PeP. Od przejęcia PeP przez Fundusz Innova Capital spółka zrealizowała już trzy akwizycje. Oprócz PayUp przejęła terminalową część biznesu Kolportera (spółkę NeoTU) i integratora płatności internetowych PayLane.

„Rozglądamy się na rynku za firmami, które w istotny sposób mogą przyczynić się do rozszerzenia oferty PeP” — mówi Marcin Drozdowski, wiceprezes odpowiedzialny za strategię i M&A PeP.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Karolina Wysota

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Co dalej? Pomidor

Stoimy na porośniętym suchymi krzakami wzgórzu. Błoto mlaska pod nogami, zimny wiatr szumi w uszach, oczy razi blask bijący z miejsca, w którym 10 tysięcy lamp karmi kilkaset tysięcy pomidorów w szklanych domach. — Za plecami są Czechy, przed nami Niemcy — wyjaśnia Rafał Zarzecki. Jak to leciało w dawnych piosenkach przemytników? „Na granicy deszcz obmyje,/A słonko wysuszy,/Las od kuli skryje,/ Kroki wiatr zagłuszy”. Niemal sto lat później w okolicach Zgorzelca i Bogatyni liryka wraca w wersji na opak. Granica — zachodnia i południowa — jest i jej nie ma zarazem, deszczówka uderza w szklane dachy szklarni, w której zimą słońca jest za mało. I biją po oczach nagłówki w polskich i czeskich mediach. Rafał Zarzecki, chcąc, nie chcąc, znalazł się w epicentrum zamieszania. To on przez ostanie cztery lata jako współwłaściciel i szef warzywno-owocowej odnogi spółek z grupy Citronex z mozołem budował to, co zapowiedział — firmy liderów w segmentach spożywczych wartych w sumie kilka miliardów złotych. Nadzoruje największego producenta pomidorów w Polsce, a także potentata na rynku bananów. Zarabiałby spokojnie kokosy,...

Handel, Haendel i hotel

S.D.G, czyli Soli Deo Gloria — jedynemu Bogu chwała. Taki skrót pojawia się m.in. w manuskryptach Bacha i Haendla. Ale nie tylko. Inskrypcja ta znana jest z wielu budynków sakralnych i świeckich. Pojawiła się także na jednym z najbardziej imponujących zespołów spichlerzy w Gdańsku, mających korzenie w XV w. W całości można je jednak podziwiać już tylko na starych rycinach. Ostatnie 75 lat wymazało z krajobrazu miasta wiele spichlerzy. Niegdyś w miejscu zwanym dziś Wsypą Spichrzów i w okolicy było ich grubo ponad 300. W dobrym stanie przetrwał jedynie spichlerz zwany Deo. Stoi wśród ruin, połamanych zębów ceglanych resztek, w samym sercu Gdańska — widział go każdy, kto choć raz zajrzał do stolicy Pomorza. Za rok ten obrazek będzie już tylko historią. Nową napisze lokalny przedsiębiorca, który przez lata wolał trzymać się w cieniu. Teraz, ryzykując dużą częścią majątku, stawia na nowy wygląd Gdańska, mającego przyciągać zamożnych turystów nie gorzej niż Kraków czy Sztokholm. — Jako mieszkaniec tego miasta od 60 lat czekam na ten moment, gdy wreszcie spichlerze odzyskają należny im blask — mówi Zbigniew Nowak,...

Sukces nie chodzi w zegarku

Jedna z nich dowiodła, że produkcja banalnej sklejki może przynosić niebanalne profity. Masz 30 lat, przed tobą siódme niebo? Nie w Pagedzie. Początki Daniela Mzyka w giełdowej spółce zbiegły się z upadkiem Lehman Brothers i wypłynięciem wewnętrznych kłopotów z opcjami walutowymi. Nikomu nawet się nie śnił happy end. Zimą 2009 r. Paged na GPW wart był nie więcej niż 50 mln zł i przynosił straty. Dziś to 850 mln zł kapitalizacji przy dziesiątkach milionów zysków. Pierwsza myśl Daniela Mzyka po szalonej jeździe w dół wraz z lawiną opcji walutowych w spółce? — Będziemy przeprowadzać upadłość układową. Ja będę negocjował z wierzycielami — wspomina inwestor. Działo się: jednego dnia rano jedna ze spółek mówiła o 2 mln zł opcji, a pod koniec tygodnia było to już prawie 100 mln zł w całej grupie. Banki ucięły negocjacje, piekło się gotowało. — Wybrałem nawet najkorzystniejszą opcję upadłości układowej w hrabstwie Kent, tam wówczas były najbardziej liberalne przepisy dotyczące ochrony przed wierzycielami — opowiada Daniel Mzyk. Książę bananów Jak ze strefy spadkowej trafił do biznesowej ekstraklasy? To...

Tematy

Płatności , Płatności elektroniczne

Puls Biznesu

Gospodarka / PeP opanowały Eurocash