Na posiedzeniu połączonych Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka 2 czerwca 2005 odrzucono głosami SLD i SdPl., przy biernym przyzwoleniu LPR, wniesiony przez Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej projekt ustawy o szczególnych zasadach odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za naruszanie prawa.
Projekt uzyskał poparcie posłów Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości. Tym samym lewica zablokowała ustawę, która ma na celu walkę z niekompetencją urzędniczą i brakiem odpowiedzialności za podejmowane decyzje w administracji publicznej.
Projekt został wniesiony do laski marszałkowskiej 8 października 2004r. Prace w Podkomisji pozwoliły przeredagować pierwotny projekt w ten sposób, by wyeliminować najważniejsze uwagi i wątpliwości, jakie nasuwały się ekspertom przed rozpoczęciem prac. Między innymi zrezygnowano z wprowadzania do polskiego systemu prawa nowej instytucji „kwalifikowanego naruszenia prawa” i powrócono do znanego pojęcia „rażącego naruszenia prawa”. Zmieniono redakcję artykułu pierwszego określającego ogólny zakres normowania ustawy, poprawiono kluczowe definicje ustawy, w tym definicję indywidualnej sprawy administracyjnej oraz krytykowaną definicję funkcjonariusza publicznego.
Artykuł normujący przesłanki odpowiedzialności przeredagowano, by lepiej go dostosować do przepisów kodeksu cywilnego, doprecyzowano normy dotyczące poszczególnych terminów ustawowych, zmieniono również właściwość sądu pracy i ubezpieczeń społecznych na sąd powszechny właściwy dla organu administracji, co było postulowane w ekspertyzach prawnych. W toku prac podjęto także wiele innych zmian wnioskowanych przez biuro legislacyjne, bądź ekspertów.
Ustawa głosowana pozbawiona już była zatem punktów mogących budzić zastrzeżenia, jak to miało miejsce przed rozpoczęciem prac.
Projekt przewidywał wprowadzenie: