Na wniosek Ministerstwa Gospodarki, 9 kwietnia 2002 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o systemie oceny zgodności. Odnosi się on się do obowiązującej obecnie ustawy z 28 kwietnia 2000 r. (o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw). W dokumencie określono m.in. zasady funkcjonowania rynku oceny zgodności z zasadniczymi i szczegółowymi wymaganiami wobec wyrobów, które mogą stwarzać zagrożenie albo służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia oraz środowiska. Określono także zasady udzielania akredytacji i autoryzacji oraz notyfikacji. Sprecyzowano zadania Polskiego Centrum Akredytacji (PCA).
Głównym celem nowej ustawy jest eliminowanie stwarzanych przez wyroby zagrożeń dla życia lub zdrowia użytkowników i konsumentów oraz dla mienia i środowiska. Nowe regulacje mają ponadto umożliwić znoszenie barier technicznych w handlu i ułatwić międzynarodowy obrót towarowy.
— Jestem przekonany, że nowa ustawa pozwoli na pełne wdrożenie systemu — twierdzi Mirosław Lewiński, p.o. zastępcy dyrektora Departamentu Polityki Przemysłowej Ministerstwa Gospodarki.
Projekt wnosi kilka istotnych zmian do obowiązującej obecnie ustawy z 28. 04. 2000 r. Zawiera np. zupełnie nowy rozdział „Nadzór nad wyrobami wprowadzonymi do obrotu”. Określono w nim m.in. dziedziny sprawowania nadzoru, zadania i dodatkowe kompetencje organów, również tych wyspecjalizowanych. Ten ostatni element polega na zwiększeniu uprawnień prezesów m.in.: Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcji Handlowej, Państwowej Inspekcji Pracy oraz Wyższego Urzędu Górniczego.
Istotne zmiany wprowadzono w zakresie funkcjonowania Polskiego Centrum Akredytacji i organów z nim związanych. Zmienił się status prawny oraz sposób finansowania PCA. Jako państwowa osoba prawna ma większą niezależność w stosunku do podmiotów akredytowanych. W stosunku do poprzedniej ustawy ulega także zmianie kadencja Rady ds. Akredytacji z 5 na 6 lat. Ma to zapewnić ciągłość w funkcjonowaniu organów kierujących i nadzorujących PCA.
Aby zapewnić egzekwowanie przepisów ustawy, autorzy projektu wprowadzili odpowiednie sankcje finansowe. Producenci, którzy zlekceważą wymagania dotyczące ich produktu, powinni liczyć się z dotkliwymi karami (grzywna od 50 tys. do 1 mln zł).
Projekt zawiera również zasady domniemanej zgodności i zasadę wzajemnego uznawania. Zapisy te mają ułatwić dostosowanie polskiego systemu oceny zgodności do prawa Unii Europejskiej. Odpowiednie usytuowanie tych zasad zapewni ich obowiązywanie w odniesieniu do wszystkich przepisów dotyczących poszczególnych wyrobów.
— Europejski system oceny zgodności spotkał się z aprobatą na całym świecie. Np. Rosja — chociaż nie musiała tego robić — już zaczęła reformować własne ustawodawstwo, aby bardziej otworzyć się na rynki światowe — wyjaśnia Mirosław Lewiński.
Według Ministerstwa Gospodarki, uchwalenie ustawy nie wpłynie na budżet jednostek administracji rządowej i samorządowej. Powstanie jednak konieczność sfinansowania z budżetu państwa systemu nadzoru nad wyrobami. Konieczne będą też zmiany infrastrukturalne związane z prawidłowym działaniem systemu oceny zgodności, głównie w zakresie potrzeb informacyjnych w ramach jednolitego rynku UE.
Wprowadzenie w życie ustawy może także wpłynąć na większy popyt na wysoko kwalifikowanych specjalistów w obszarze oceny zgodności wyrobów i procesów ich wytwarzania.
— Chcemy aby ustawa była wprowadzana etapami. Pozwoli to na płynne przejście ze starego systemu na nowy — mówi Mirosław Lewiński.
Wejście w życie wszystkich przepisów nowej ustawy planowane jest na dzień wstąpienia Polski do UE lub wejścia w życie odpowiednich porozumień międzynarodowych (m.in. Protokół do Układu Europejskiego w sprawie Oceny Zgodności — PECA).