UNFE ŚLE WNIOSKI DO PROKURATURY

Katarzyna Ostrowska

08-01-1999, 00:00

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Kabisa znaczy doskonale

W Afryce pierwsze skojarzenie z naszym krajem to jednogłośnie Robert Lewandowski, w dalszej kolejności zestawia się nas z Unią Europejską i dobrą jakością dóbr stamtąd sprowadzanych. — To nie tak, że „biedni Afrykanie” kupią wszystko, co będzie dostępne, bo oni także mają gust i odróżniają rzeczy dobre od słabych. Produktów spożywczych z Chin nie lubią — przekonuje Tomasz Nowowiejski, prezes założonej ledwie rok temu spółki Mutalo Group, którą prowadzi wspólnie ze swoją dawną koleżanką z funduszu Kają Suchorą. Aby wysłuchać ich historii o prowadzeniu biznesu w Afryce, umawiamy się w jednej ze stołecznych kawiarni. Zamiast w reprezentacyjne biuro wolą na razie inwestować w rozwój firmy i regularnie spotykać się z partnerami biznesowymi w Ghanie, Nigerii lub na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Gdy w połowie października ukazał się pierwszy artykuł o nich w „Pulsie Biznesu”, informacja o polskim napoju, który podbija Afrykę, zelektryzowała tysiące internautów, czyniąc tekst tygodniowym hitem w naszym serwisie. Czytelnicy wyrażali dumę, że wreszcie ktoś promuje polską jakość za granicą, że wymyślono tak...

Co dalej? Pomidor

Stoimy na porośniętym suchymi krzakami wzgórzu. Błoto mlaska pod nogami, zimny wiatr szumi w uszach, oczy razi blask bijący z miejsca, w którym 10 tysięcy lamp karmi kilkaset tysięcy pomidorów w szklanych domach. — Za plecami są Czechy, przed nami Niemcy — wyjaśnia Rafał Zarzecki. Jak to leciało w dawnych piosenkach przemytników? „Na granicy deszcz obmyje,/A słonko wysuszy,/Las od kuli skryje,/ Kroki wiatr zagłuszy”. Niemal sto lat później w okolicach Zgorzelca i Bogatyni liryka wraca w wersji na opak. Granica — zachodnia i południowa — jest i jej nie ma zarazem, deszczówka uderza w szklane dachy szklarni, w której zimą słońca jest za mało. I biją po oczach nagłówki w polskich i czeskich mediach. Rafał Zarzecki, chcąc, nie chcąc, znalazł się w epicentrum zamieszania. To on przez ostanie cztery lata jako współwłaściciel i szef warzywno-owocowej odnogi spółek z grupy Citronex z mozołem budował to, co zapowiedział — firmy liderów w segmentach spożywczych wartych w sumie kilka miliardów złotych. Nadzoruje największego producenta pomidorów w Polsce, a także potentata na rynku bananów. Zarabiałby spokojnie kokosy,...

A serce rzucam za przeszkodę

Andrzej Wodzyński, właściciel Ceramiki Tubądzin, wierzy, że w starciu z rynkiem jego pomysł na biznes będzie jak skała. Osią receptury jest ilasta skała osadowa, nieraz grzęźliśmy w niej po kostki. Jak na skałę jest zupełnie licha, miękka, tłusta, ale jednocześnie pożądana jako źródło dobrobytu od kilkudziesięciu wieków. Z niej właśnie powstają płytki ceramiczne, w których produkcji polskie firmy radzą sobie wcale nieźle na europejskiej scenie. Branie na towar było niemal od zawsze, historycy dogrzebali się ozdabianych terakotą pałaców z czasów sięgających 2-3 tysięcy lat przed narodzeniem Chrystusa. Przepis na płytkę ceramiczną z pozoru jest banalny: trochę składników prosto z ziemi, a po ulepieniu odpowiedniej formy wizyta w piecu. Jednak dla Andrzeja Wodzyńskiego ceramika w tej formie jest już passe. Bo teraz do ilastej mazi dodaje ekstra składniki — marketing i design, wyrywając się z kręgu marketowych promocji. Ryzykuje całym majątkiem, wykupując udziały współwłaścicieli Ceramiki Tubądzin i rzucając wyzwanie regionalnym tuzom oraz zastępom hiszpańskich i włoskich fabryk. Zresztą robi to zgodnie z...

Tematy

Prawo , Fundusz emerytalny , Ustawa , Instytucje , Firma , Firmy , Urząd , Fundusze , System