Medyczne science fiction

Materiał partnera strony
opublikowano: 2016-07-14 22:00

Żywa architektura 3D — narząd ludzkiego organizmu –stanowi wynik scalenia tkanek i technologii, fuzji ciała i urządzenia.

Opracowaniu bionicznej trzustki przyświeca projekt „Biodrukowania 3D rusztowań z wykorzystaniem żywych wysp trzustkowych lub komórek produkujących insulinę w celu stworzenia bionicznej trzustki”. Przedsięwzięcie przebiega w ramach Strategicznego Programu Badań Naukowych i Prac Rozwojowych Strategmed. Wspomniana bioniczna trzustka jest narządem, który przy powstawaniu korzysta z rozwiązań inżynierii materiałowej w postaci systemu drukowania, inżynierii tkankowej oraz materiału ludzkiego. — Staraliśmy się projekt urealnić. Ograniczyliśmy obszar działań wyłącznie do bionicznej trzustki, gdyż pierwotnie zakładaliśmy stworzenie biodruku 3D różnych narządów — nie ukrywa dr hab. med. Michał Wszoła, koordynator projektu.

Bioniczna trzustka stanie się narządem, który umożliwi osobom z cukrzycą normalne funkcjonowanie, a także zastąpi konieczność przewlekłej insulinoterapii. Ale co ważniejsze — ma zapobiec rozwojowi wtórnych powikłań. Należy zdawać sobie sprawę, że problem cukrzycy sprowadza się nie tylko do obligatoryjnego przyjmowania insuliny oraz pewnych ograniczeń dietetycznych. Najistotniejsze komplikacje stanowią wspomniane już wtórne powikłania. W ich wyniku rocznie umiera ponad 5 mln ludzi na świecie. Nawiązana współpraca przy powyższym projekcie perfekcyjnie odzwierciedla uwidaczniającą się synergię między medycyną, a nowoczesną technologią.

— Liderem konsorcjum została Fundacja Badań i Rozwoju Nauki. Wspiera ją Centrum Biostruktury Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (prof. Artur Kamiński), a także Wydział Materiałoznawstwa Politechniki Warszawskiej (prof. Wojciech Święszkowski). W skład zaangażowanych w projekt wchodzi również Instytut Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego (prof. Agnieszka Dobrzyń), Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus (prof. Artur Kwiatkowski) a także spółka MediSpace — wylicza doc. Wszoła.

Projekt zakończy się na etapie opracowania bionicznej trzustki oraz przeprowadzenia doświadczeń na zwierzętach. Część badawczą zaplanowano na okres 3 lat. Przychodnia Lekarska MediSpace wywiera silny wpływ na realizację przedsięwzięcia. — Z jednej strony mówimy o drukowaniu elementów, ale żeby założenie stało się faktem, drukarka musi mieć odpowiedni obraz. Jeśli zaprojektujemy szkielet trzustki bez żadnej masy komórkowej, musimy przepisać go na obraz 3D. W tym miejscu ważną rolę odgrywa konsorcjant w postaci spółki MediSpace, która jako podmiot leczniczy już wprowadziła istotne innowacje z zakresu IT do swoich usług medycznych — wystarczy wspomnieć możliwość wideokonsultacji czy cały panel e-pacjenta, umożliwiający elektroniczny dostęp do dokumentacji dla pacjentów — zaznacza doc. Wszoła.

Natalia Osińska