Z informacji zgromadzonych przez UOKiK wynika, że w latach 2000-2006 przedsiębiorcy ustalali wspólnie poziom minimalnych detalicznych cen odsprzedaży farb i lakierów Tikkurila. Początkowo porozumienie dotyczyło jedynie kilku produktów, z czasem ta liczba wzrosła do około 300 – wśród nich znalazły się takie marki jak: Jedynka, Beckers, Tikkurila czy Polifarb Dębica. Ustalenia dokonywane były przede wszystkim mailowo pomiędzy osobami zatrudnionymi na wysokich stanowiskach w centralach spółek. Na uwagę zasługuje ich treść, gdzie przedstawiciele uczestników zmowy piszą wprost: chcemy wspólnie zarabiać pieniądze, a nie rozdawać je bezsensownie na rynku; nie przyzwyczajajmy klientów w grudniu do tak niskich cen!; data oraz wysokość cen została ustalona z pozostałymi sieciami, jako poziom minimum. Inicjatorem zmowy była Tikkurila, która kierowała do pozostałych uczestników porozumienia Castoramy i Praktikera propozycje określonych cen detalicznych. W przypadku stosowania stawek innych niż ustalone, sklepy narażone były np. na wstrzymanie dostaw czy wzrost ceny zakupu danego produktu.
W trakcie postępowania Castorama i Tikkurila wyraziły chęć współpracy z UOKiK, co pozwoliło uniknąc wysokich kar. W przypadku pierwszej prezes UOKiK odstąpił od nałożenia kary pieniężnej, a sankcja finansowa dla drugiej została obniżona i wyniosła ponad 9,3 mln złotych. Ostatni z uczestników porozumienia – Praktiker będzie musiał zapłacić ponad 39 mln złotych.
Przedsiębiorcom przysługuje odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.