Reforma prosta, ale tylko w teorii

Andrzej Nierychło
opublikowano: 05-04-2006, 00:00

Nie ma chyba dnia,by nie pojawiały się niepokojące wiadomości o sytuacji w służbie zdrowia. Irytację i złość powoduje każdy kontakt z archipelagiem lecznictwa: zusowskie składki, lekarze pierwszego kontaktu, specjaliści i specjalistyczne badania, szpitale, dostęp do lekarstw, sposób refundacji kosztów przez NFZ. Każde z tych pojęć oznacza dziesiątki i setki kłopotów, utarczek, ale przede wszystkim wydatki, wydatki, wydatki. Służby zdrowia istnieją bowiem w Polsce dwie — ta nominalnie powszechna i bezpłatna i ta druga, prywatna, komercyjna i bardzo kosztowna. Największym złem jest jednak to, że te dwa systemy są praktycznie niemożliwe do rozdzielenia.

System konstytucyjnie gwarantowanej powszechnej, uspołecznionej, bezpłatnej opieki medycznej jest w takich warunkach gigantyczną fikcją, chyba najdotkliwszym w tej chwili spadkiem po komunie. Wszystkie próby postawienia służby zdrowia z głowy na nogi były dotąd nieudane, zbyt nieśmiałe, niedokończone. Prawdziwa reforma byłaby prosta, ale tylko w teorii. Sprowadzałaby się do spojrzenia biznesowego, do jawności rozliczeń.

Drogą do celu byłoby skończenie z mitem darmowego dostępu, a to przez komercjalizację, prywatyzację, urynkowienie i konkurencję. Za każdą usługę pacjent płaciłby w kasie (pieniądzem, a przejściowo może specjalnymi punktami czy bonami), a następnie brał kwit i szedł do ubezpieczalni po refundację. Rozbudowany system ubezpieczeń byłby osią całego systemu. Państwo przestałoby liczyć widelce w szpitalach i zużyte tampony, a zajęłoby się nadzorem, kontrolą taryf, pomocą dla najsłabszych i doraźnymi interwencjami.

Ale to teoria. Nie ma polityka, który wypowiedziałby magiczne słowo „rynek”. Obawa przed wyborcami paraliżuje każdego ministra i premiera. Co gorsza, przeciwna prawdziwej reformie jest w istocie duża część środowiska medycznego, a to z wyrachowania lub zwykłego strachu o pracę. Optymistycznej puenty, niestety, dzisiaj nie będzie.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Andrzej Nierychło

Polecane

Najbogatsze i najbiedniejsze samorządy (RANKING)

Od szklarni do squasha

Inspiracje Pulsu Biznesu

Zmokła Kura uczy dzieci pichcić

Słowiańskie moce czarodziejskich wywarów, słodkie sekrety, tłusty łikend (pisowania oryginalna) — to tylko niektóre nazwy zajęć kulinarnych organizowanych przez studio Zmokła Kura działające w Białymstoku. Historia tego miejsca rozpoczęła się w 2013 r. Wtedy zostało otwarte przy jednej z białostockich pływalni jako kawiarnia. Stąd też wziął się pomysł na oryginalną nazwę opisującą wygląd osób, które przed chwilą wyszły z basenu i mokre przychodziły do kafejki coś zjeść. — W naszej kawiarni staraliśmy się serwować dobre i domowe jedzenie. Wielu klientów pytało, jak to robimy, że jest tu tak smacznie. Branża gastronomiczna rządzi się swoimi prawami, są więc dni, kiedy ruch jest duży, i dni, kiedy nie ma go wcale. Warto też zauważyć, że w ostatnich latach gotowanie stawało się trendy. Te okoliczności spowodowały, że postanowiliśmy wystartować z warsztatami kulinarnymi, jednak tylko dla maluchów, co było spowodowane niewielką przestrzenią kawiarnianą. Z czasem sympatyków gotowania przybywało — i tak podjęliśmy decyzję o przeniesieniu się do większego lokalu, już jako pełnowymiarowe studio kulinarne —...

Miłość do miasta wyrażona na rajstopach

„Sezonowo i lokalnie” — to hasło, którym często reklamują się przedsiębiorcy z branży gastronomicznej. Czy mają na nie wyłączność? Absolutnie nie. Łódzka firma pończosznicza Gabriella przekonuje, że lokalne mogą być również... rajstopy. Lokalny charakter Bożena i Dariusz Krajdowie, właściciele firmy Gabriella, mieszkają i pracują w Łodzi. Miasto o włókienniczej tożsamości zainspirowało ich do stworzenia Łódzkiej Rajtuzy. To lokalna marka, która jest wyrazem miłości do Łodzi, jej włókienniczej historii i kobiet, które ją tworzyły. Pomysł został bardzo dobrze przyjęty wśród klientów, więc Krajdowie postanowili go kontynuować i rozszerzać na inne miasta. Tak powstały Rajtuzy Stołeczne. — To nasze pozdrowienie, które przesyłamy stolicy od łódzkiego przemysłu kreatywnego — mówią właściciele Gabrielli. W przyszłości lokalnych rajstop będzie więcej. Właściciele Gabrielli mają nadzieję, że wręczanie tego typu produktów na Dzień Kobiet może stać się na powrót tradycją — tym razem jednak w zdecydowanie lepszym guście. Bo, jak podkreślają, lokalne rajstopy są jak małe designerskie dzieła sztuki:...

Biznes jest jak boks

Bracia Paweł i Karol Wojciechowscy to właściciele Noble Lashes, powstałej w 2013 r. firmy zajmującej się sprzedażą sztucznych rzęs oraz prowadzeniem szkoleń dla przyszłych stylistek. Jak sami przyznają, wejście w branżę kosmetyczną nie było dla nich proste. — Jako, że jesteśmy mężczyznami, na początku nie widzieliśmy nawet różnicy pomiędzymaskarą a eyelinerem. Wiedzieliśmy jednak jedno — efekt przedłużonych rzęs był zachwycający. Dlatego byliśmy przekonani, że nasz pomysł na biznes wypali — opowiada Paweł Wojciechowski. Od momentu wejścia na rynek ich firma zaczęła szybko się rozwijać. Produkty z początku mieściły się w jednej szafie, a już po sześciu miesiącach bracia musieli zainwestować w sieć magazynów. Obecnie Noble Lashes ma sieć sklepów stacjonarnych, które są zlokalizowane w kilku największych miastach Polski (m.in. w Krakowie, Warszawie, Bydgoszczy i Poznaniu). Za granicą, m.in. w Holandii i Portugalii, firma ma sieć wyłącznych dystrybutorów. W przyszłości Paweł i Karol Wojciechowscy planują rozwinąć swoją działalność także poza granicami Unii Europejskiej. W wolnej chwili bracia oddają się...

Tematy

Służby , Służba Zdrowia , Wiadomości , Zdrowie , System , Premiera

Puls Biznesu

Puls Firmy / Reforma prosta, ale tylko w teorii