Wzrost zysku netto X-Trade Brokers o 341 proc. napędzany rynkową zmiennością, kolejny kwartał sporej zwyżki przychodów spółki Tim dzięki osiągnięciom w kanale e-commerce, czy świetny kwartał Asbisu, wynikający z pandemicznego wzrostu zapotrzebowania na sprzęt IT – to przykłady firm, które mają za sobą bardzo udany kwartał, którego jednak inwestorzy mogli się spodziewać.
W sezonie publikacji raportów za III kwartał nie brakuje jednak mniej oczywistych przypadków, gdy spółka pozytywnie zaskoczyła wynikami.
Jedną z takich firm jest Dębica. Po fatalnym II kwartale 2020 r., gdy przychody producenta opon spadły do 288,7 mln zł, a strata netto sięgnęła 21,2 mln zł, w III kwartale spółka dolizcyła się 509 mln zł przychodów (-0,4 proc. r/r) i 53 mln zł zysku netto (+130 proc. r/r). Po słabym październiku, w listopadzie akcje Dębicy podrożały już o 10 proc. Warto jednak zachować ostrożność przy interpretacji wyników. Przede wszystkim rynek sprzedaży opon do aut osobowych w Polsce skurczył się po pierwszych trzech kwartałach o 18 proc. r/r. Sama firma w raporcie bieżącym mówi o tym, by danych nie traktować jako wskazówek i prognoz dotyczących przyszłych wyników ze względu na niepewność.
Entuzjazm widać natomiast po zarządzie i akcjonariacie Decory. Spółka notowana jest już nie tylko o połowę wyżej niż przed lutowym tąpnięciem, ale od wiosennego krachu notuje regularne zwyżki. Optymizm ma swoje oparcie w wynikach. Decora uniknęła spowolnienia w II kwartale 2020 r., a w trzecim pochwalił się dużą zwyżką rezultatów - przychody poszły w górę o 28 proc., a zysk netto o 260 proc. Zarząd Decory wyższy zysk uzasadnia kursami walutowymi, niższymi cenami surowców i wzrostem popytu.
Domowe zwyżki
Decora, jako producent i dystrybutor artykułów wykorzystywanych do wykończenia i dekoracji wnętrz, otwiera zresztą ciekawą grupę spółek, które mimo wcześniejszych obaw wydaje się, że jednak skorzystały na pandemii, dzięki temu, że Polacy chętnie zmieniają coś w swoich mieszkaniach. Od dużych remontów, po drobiazgi.
W grupie tej jest również meblarskie Forte. W trakcie pierwszego lockdownu notowania spółki dołowały, bo na pewien czas zamknięto granice, a pracę w zakładach wstrzymano. Te pracują jednak teraz pełną parą, a przychody według wstępnych szacunków rok do roku wzrosły w III kwartale o 31 proc. Skonsolidowana EBITDA skoczyła natomiast o 94 proc. Spółka jako przyczynę poprawy wskazuje m.in. osłabienie się złotego względem euro, ale warto pamiętać o ryzyku, takim jak np. ostatnie zaskakujące zamknięcie sklepów meblowych. Pandemia to wciąż zagrożenie dla wyników spółek pokroju Forte, mimo to odbicie w wynikach docenili akcjonariusze i wartość firmy jest obecnie na podobnym poziomie, jak w lutym, a więc tuż przed krachem.
Poziomy sprzed krachu przebiła już także Amica, której akcje w samym tylko listopadzie zyskały 7 proc. Szacowane przychody spółki po trzech kwartałach utrzymały się na podobnym poziomie rok do roku, zysk brutto wzrósł natomiast z 93,6 do 130,4 mln zł. Zarząd spółki uznaje odnotowany w III kwartale 2020 r. poziom przychodów za zadowalający. Grupa obserwowała w ostatnich miesiącach zwiększone zapotrzebowanie na produkty na rynku rosyjskim i nie przewiduje znaczących spadków zamówień na rynku polskim.
Między spokojem a wzrostem
Stabilizację widać w notowaniach Leny Lighting, producenta opraw oświetleniowych, którego przychody w III kwartale wzrosły o 3,2 proc., a zysk netto o 36 proc. Zarząd ma świadomość zmienności otoczenia, ale jednocześnie podkreśla, iż portfel zamówień nie odbiega od tego w roku ubiegłym, a produkcja prowadzona jest bez zakłóceń. Lena otwarcie przyznaje jednak, że w jej wynikach widać efekt przesunięcia zamówień z I półrocza 2020 na III kwartał 2020. To istotny element, o którym warto pamiętać analizując raporty innych spółek.
Straty z wiosennego lockdownu szybko odrobiła też Grupa Kęty, jednak również tutaj ostatnio raczej przeważa stabilizacja kursu, niż optymizm i - to mimo dobrych wyników. Zysk netto w III kwartale wyniósł 128,95 mln zł, o 7,5 proc. więcej niż spółka szacowała pod koniec września. Przed rokiem zysk wyniósł 99,1 mln zł. Przychody w III kwartale wzrosły do 921,5 mln zł z 840,7 mln zł przed rokiem i również były wyższe od szacunków spółki z września (910 mln zł). Wzrosły wolumeny sprzedaży, na korzyść działało także obniżenie cen surowców.
Mieszanka czynników
To, co łączy te spółki, które dobrze sobie poradziły w trzecim kwartale, to fakt, że uniknęły zamknięcia zakładów. To był jeden z głównych czynników ciążącym im wiosną, teraz wykorzystano jednak czas między lockdownami, by wprowadzić odpowiednie procedury pozwalające uniknąć masowych zakażeń wśród pracowników, które powodowałyby zakłócenia produkcji.
Po drugie, pandemii osłabiła złotego m.in. względem euro. Z jednej strony to dobra informacja dla eksporterów, którzy dzięki temu notują wyższe wyniki, licząc w złotym. Z drugiej strony teoretycznie mogłoby to uderzyć np. w importerów surowców, część rynków surowcowych pod wpływem pandemii notowała jednak spadki. Dodatkowo sam dolar, a więc główna waluta rozliczeniowa na rynku surowcowym, radził sobie wyraźnie słabiej niż euro.
Trzeci element wydaje się najciekawszy. To przesunięcia przychodów z I półrocza na III kwartał. W przypadku niektórych spółek dysproporcje są ogromne i warto śledzić, czy skok ich wyników nie jest przypadkiem wydarzeniem jednorazowym. Niemniej i tak na pochwałę zasługuje fakt, że opóźnienia z II kwartału udaje się nadrabiać. Pokazuje to, że panika na akcjach niektórych spółek, gdy przeceny wiosną sięgały 40-50 proc., była przesadzona. W sporej części sektora przemysłowego wydaje się, że udało się zachować łańcuchy dostaw oraz odbudować popyt. Najczarniejszy scenariusz z marca się nie zrealizował.