CPK się opóźni?

Justyna Smolińska
email @smolinska_j
opublikowano: 07-10-2019, 16:51

- Czy koniec 2027 roku jako termin oddania Centralnego Portu Komunikacyjnego to termin realny?

– To termin realny, termin inżyniersko możliwy do realizacji. Czas pokaże czy jest to termin realny w warunkach Unii Europejskiej, w warunkach polskiej gospodarki. To jest termin założony przez koncepcje przyjętą przez radę ministrów. Rolą spółki CPK i całego zespołu CPK jest maksymalnie zbliżyć się do tego terminu i jeżeli to tylko możliwe, zrealizować CPK w tym terminie - Mikołaj Wild, wiceminister infrastruktury, pełnomocnik rządu ds. CPK.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Justyna Smolińska

Być może zainteresuje Cię też:

Metropolitan Investment ma problem z obligacjami

Około 120 obligatariuszy spółki ma problem z terminowym odzyskaniem pieniędzy. Spłacimy długi, bo kończymy rozmowy z inwestorem — obiecuje prezes

Poczta Polska chce produkować automaty

Narodowy operator myśli o przejęciu spółki Pakomatic, producenta samoobsługowych automatów paczkowych montowanych m.in. w blokach.

W przyszłym roku będzie wyższa opłata paliwowa

Na przyszły rok przewidziano wzrost stawek opłaty paliwowej na benzynę, olej napędowy i gaz, wynika z obwieszczenia ministra infrastruktury, opublikowanego w Monitorze Polskim.

PGNiG mówi: „spasiba, nie nada”

W 2022 r., po ponad 26 latach, wygaśnie polsko-rosyjski kontrakt gazowy. Kupowanie gazu ze Wschodu nie będzie już umownym musem, ale… możliwością

Kowalscy kupują trzy razy więcej audi niż dacii

W 2019 r. klienci indywidualni zarejestrowali ponad 875,6 tys. aut osobowych. Nowych było tylko 15 proc.

Polecane

Dowiedz się, ile zarobisz w firmie PR

Największa wpadka w historii TFI

Inspiracje Pulsu Biznesu

Więcej szacunku dla Piotrusia Pana

Masujące fotele, hamaki i namiot rozbity na korytarzu. Pokoje zen i łaźnie parowe. W salach negocjacyjnych zwykłe stoły zamienione na stoły pingpongowe. Zamiast windy zjeżdżalnie, którymi można dostać się na niższe piętra. Długa kolejka przed automatem do robienia waty cukrowej. Prezes przegrywa w piłkarzyki ze stażystą, a na perkusji sprzedawca wyładowuje swój gniew po nieudanej rozmowie handlowej. Biura takich korporacji, jak Google, Facebook czy Red Bool, coraz częściej przypominają ogromne place zabaw. Czy to aby nie ukłon firm w stronę pracowników z syndromem Piotrusia Pana, czyli takich, którzy zatrzymali się na progu dorosłości, co więcej — są z tego dumni? „Nie ma już dorosłych, zniknęli jak przejściowe pory roku i świetliki nad polami” — utyskuje włoski eseista Francesco M. Cataluccio w książce „Niedojrzałość. Choroba naszych czasów”. Natomiast pracodawcy w dziecięcej fantazji, którą pielęgnuje w sobie część zatrudnionych, coraz częściej widzą nie zaburzenie osobowości, lecz tak długo oczekiwany powiew świeżego powietrza w zatęchłym świecie biznesu. Ze świata fantazji… Tzw. wiecznego chłopca...

Miliarder z Shopkinsów

Fortunę Australijczykowi Manny’emu Stulowi, właścicielowi firmy Moose Toys, przyniosły Shopkinsy, bardzo popularne dziś wśród dzieci na całym świecie miniaturowe zabawki. Nazwa serii wzięła się od angielskiego słowa określającego sklep, bowiem stworki są po prostu miniaturkami rzeczy podstawowego użytku, które kupuje się w sklepach. Miliony dziewczynek na całym świecie ujęła jednak ich słodka mimika oraz niewielki rozmiar, dzięki któremu bez trudu można je nosić do szkoły i wymieniać się z koleżankami. W 2015 r. prześcignęły wysokością sprzedaży Barbie, kucyki My Little Pony czy klocki Lego. Ojcem sukcesu jest właśnie Manny Stul, który podupadającą firmę zabawkarską przejął w 2000 r. W czasie jego rządów sprzedaż Moose Toys urosła już o 7200 proc., przynosząc mu majątek o wartości szacowanej przez magazyn „Forbes” na 1,4 mld USD. Sukces przyniósł mu nie tylko miejsce na najnowszej liście dolarowych miliarderów, ale również wyróżnienie Przedsiębiorcy Roku przyznawane przez E&Y. Manny Stul to dziecko ocalałych z Holokaustu polskich Żydów, którzy uciekając przed rządami komunistów w Polsce, znaleźli...

Familia struga miliard

Tak, na okładce tego numeru „PB Weekendu” brakuje fotografii jeszcze jednej postaci — Stanisława Bieńkowskiego, ojca Przemysława. Twórcy i najważniejszego mózgu zielonogórskiego Stelmetu, europejskiego lidera w produkcji elementów architektury ogrodowej. Do mediów wysyła członka zarządu i zarazem syna, lecz tak naprawdę wciąż to on jest spiritus movens spółki, zmierzającej na giełdę po 200 mln zł. W Zielonej Górze, w siedzibie firmy, senior wita nas szerokim uśmiechem i weekendowym strojem. Z miejsca przeprasza, że nie będzie pozował do zdjęć i w ogóle to już sobie idzie. Chory jest, zresztą jak zwykle, gdy próbują się do niego przebić dziennikarze. Przybyli z Warszawy PR-owcy mają kwaśne miny, syn również nietęgą. Ot, cały tata. Postanawiam chwycić się ostatniej szansy. — No przecież pański syn nie pamięta lat 80…, nie jest też prezesem. Mam białe plamy w tekście zostawić, po to jechałem przez pół Polski? — pytam. Trafiam w dobre miejsce obrotowych drzwi medialnego humoru prezesa. Zaczyna się szarpana kronika człowieka, który na drewnie zbudował firmę wartą grubo ponad miliard złotych. Urywana,...

Tematy

Lotnisko , Transport Lotniczy , Kongres 590

Puls Biznesu

Transport i logistyka / CPK się opóźni?