Wędrówka po bezkresach, spanie pod gołym niebem, gotowanie zupy na ognisku, powrót do natury. Podróże po pustyniach to sposób Zofii Dzik na wyciszenie się i znalezienie równowagi.
Pierwszą „jej” pustynią była Mojave w USA. — Pojechała tam z mężem. Zwiedzali Stany Zjednoczone, a ta pustynia była na mapie wyprawy. — Pamiętam, jak szliśmy przez Dolinę Śmierci, jedno z najgorętszych miejsc na świecie. Uderzyła mnie nieprawdopodobna cisza. Kilka dni byłam pod jej wrażeniem. Siła ciszy była dla mnie wielkim zaskoczeniem i przyjemnością, która mnie pociągała. Wtedy nabrałam przekonania, że pustynia to miejsce, do którego chciałabym wracać — wspomina Zofia Dzik, prezes Fundacji Humanites — Sztuka Wychowania. To było 16 lat temu....
