Greckie rentowności takie jak przed kryzysem

Marek Wierciszewski
email @M_Wierciszewski 
opublikowano: 07-12-2017, 16:11
aktualizacja: 07-12-2017, 16:12

Jeśli próbować mierzyć ryzyko rozpadu strefy euro rozmiarami kłopotów Grecji, to prawdopodobieństwo czarnego scenariusza spadło do minimum.

Zobacz więcej

fot. Bloomberg

Rentowności 10-letnich obligacji Grecji spadły w tym tygodniu poniżej 5 proc., co nie zdarzyło się od grudnia 2009 r. To dobitna oznaka, że inwestorzy odzyskali zaufanie do rządu w Atenach. Obliczany przez agencję Bloomberg i bank Barclays indeks notowań obligacji spod Akropolu wzrósł od początku roku o 23,8 proc., przy 6,9-procentowej zwyżce jego globalnego odpowiednika.

Mocna zniżka rentowności długu Hellady to reakcja na osiągnięcie w poniedziałek przez rząd porozumienia z wierzycielami w ramach przeglądu programu pomocowego, które następnie zostało zaaprobowane przez Eurogrupę. Inwestorzy zgodzili się na zamianę wartych ponad 25 mld EUR obligacji na papiery zapadające w 2023 oraz w 2042 r. Jeśli rząd wypełni wszystkie warunki porozumienia z wierzycielami, kolejna transza pomocy zostanie odblokowana w lutym.

W czwartek po południu 10-letnie papiery Grecji notowano przy rentowności 4,79 proc. Od początku roku znacznie spadły także rentowności obligacji Portugalii – z 3,76 proc. do 1,83 proc. Rentowności stabilizują się tymczasem na rynkach obligacji Włoch i Hiszpanii.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Marek Wierciszewski, Bloomberg

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

W zielone gramy

— Nocowali u nas Doda, zespół De Mono i Mariusz Pujszo z filmową ekipą „Ostatniego klapsa” — wymienia jednym tchem Filip Prokop. Specjalnym gościom proponuje noclegi w luksusowych apartamentach Sensual lub Pink. Projektował je wspólnie z Arturem Bugno, architektem z Warszawy. Pierwszy apartament jest biały, w drugim natomiast zdecydowali się na śmiałe połączenie kolorów: mocny róż kanap i miękkich obić skontrastowali z czarnymi ścianami. Chociaż noc kosztuje 650 zł, chętnych ponoć nie brakuje. — Sensual trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem, buduarowy Pink upodobali sobie młodzi biznesmeni. Dlatego stopniowo dobudowujemy kolejne apartamenty. Mamy już pięć — opowiada Filip Prokop. Za wynajęcie pokoju, jedzenie w restauracji i wszystkie inne usługi hotelowe można płacić zielonymi. I nie chodzi w tym przypadku o potoczną nazwę dolarów. Zielony to lokalna waluta, którą biznesmeni ze Starachowic chcą w przyszłości wprowadzić w całej Polsce. Na razie zielonym można płacić w Świętokrzyskiem, Małopolsce i na Mazowszu. W Świętokrzyskiem do tego przedsięwzięcia przystąpiło już 130 firm. Kapitał...

Witamy w wodnej utopii

Jej szefowie nie mają za to dość udowadniania, że dobry biznes można robić wbrew korporacyjnym regułom. Stoimy na błotnistym zboczu, skąd jak na dłoni widać scenografię siły i kłopotów jednego z czołowych producentów wody w Polsce. Droga wojewódzka z Muszyny w stronę Piwnicznej-Zdroju malowniczo wije się w dolinie Popradu. Pół kilometra za ostatnimi zabudowaniami Muszyny granica polsko-słowacka biegnie środkiem koryta rzeki. Zza zakrętu, po lewej — słowackiej — stronie wyłania się rozległa pusta łąka u stóp góry. Formalnie to opłotki nieco zapomnianej wsi Legnawa, realnie to nanoszony przez tysiące lat muł rzeczny, w lecie świetna pożywka dla bujnej roślinności. Teraz ten malowniczy obrazek stał się pożywką dla sprawy, w którą zaangażowani są najważniejsi słowaccy politycy i sędziowie, komisarze Unii Europejskiej oraz rzesze prawników. A nie byłoby burzy w szklance wody, gdyby nie biznesowa ambicja niemal 50 spółdzielców z Polski. — My się na polityce nie znamy. My się znamy na wodzie, która tu jest najlepsza — przekonuje Ryszard Mosur, prezes Spółdzielni Pracy „Muszynianka”. Poprawka ku pamięci Konstytucja...

Blondynka z pianą śni o Warszawie

— O, typowe rzemiosło — żartuje Marcin Małecki, wskazując na maszynę do butelkowania. Kilka butelek mocuje się na dyszach, z których leje się pieniący płyn, po czym pracownik kolejno je wyjmuje i ręcznie kapsluje. Przy każdej butelce musi załadować nowy kapsel i tak do wieczora. Ot, cały urok piwa rzemieślniczego. Także tego z Browaru Maryensztadt. W tym przypadku jednak ambicje są na tyle duże, że już wkrótce bez automatyki w kapslowaniu zapewne się nie obejdzie. Marcin Małecki ze swoim piwnym przedsięwzięciem jest dopiero w połowie drogi. Może się wydawać, że browar z osiedlem Warszawy w nazwie, ale znajdujący się dwie godziny jazdy samochodem od stolicy, to wariactwo, ale wiele wskazuje na to, że może się udać. Browar pochłonął Małeckiego bez reszty. Główny piwowar i szef Maryensztadtu Jakub Piesio żartuje, że to jego pierwszy szef, który podjeżdżając pod firmę, wyciąga z beemki gumiaki i od progu pyta, w czym pomóc. Przez lata Marcin Małecki nie rozstawał się z garniturem i połyskiem skórzanych półbutów. Jego firma MCS do dziś świetnie prosperuje w dziedzinie szkoleń i pozyskiwania dotacji unijnych. Tam...

Puls Biznesu

Puls Inwestora / Greckie rentowności takie jak przed kryzysem