Jeśli przy spłacie kredytu walutowego powstaje różnica kursów, to może ona być dla ciebie kosztem.
Przedsiębiorcy często finansują swoją działalność gospodarczą z kredytów walutowych. Przy ich spłacie mogą powstawać różnice kursowe, które trzeba rozliczyć podatkowo. Dzieje się tak wtedy, gdy przedsiębiorca zaciągnął pożyczkę dewizową w banku, ale i wówczas, jeśli spłaca ją za pośrednictwem własnego konta dewizowego.
Koszty podatkowe
Aby ustalić koszty podatkowe, jakie powstają przy spłacie kredytu walutowego, należy określić wartość:
— spłacanej pożyczki w stosunku do jej wartości „historycznej”,
— podatkową odsetek.
— Wysokość kosztów podatkowych w dniu spłaty kredytu dewizowego stanowić będzie suma różnic kursowych, powstałych w wyniku wahań kursów walutowych między dniem zaciągnięcia kredytu a dniem jego spłaty oraz wartości podatkowej zapłaconych odsetek. Takie stanowisko potwierdza pismo ministra finansów z 1994 r. Pojawiają się co prawda głosy, że ze względu na neutralność podatkową kapitału kredytu różnice kursowe powstające między dniem zaciągnięcia i dniem spłaty nie mają wpływu na rozliczenia podatkowe, ale należy odnieść się do nich z dystansem — mówi Katarzyna Łysiak, konsultant podatkowy z firmy Rödl & Partner (przykład 1).
Przyjmijmy, że spółka z o.o. spłaca 16.01.2006 r. kredyt dewizowy (100 tys. euro) wraz z odsetkami (10 tys. euro) zaciągnięty w PKO BP. Wartość historyczna (tj. wartość według kursu obowiązującego w dniu zaciągnięcia kredytu) wynosi 380 tys. zł. Kredyt jest spłacany z rachunku bankowego spółki w PKO BP, prowadzonego w złotych.
Kursy stosowane przez bank w dniu spłaty zobowiązania pokazuje tabela:
Wysokość kosztów podatkowych 16.01.2006 r. z tytułu spłaty kredytu wraz z odsetkami kształtuje się tak jak w przykładzie 1.
A zatem 16.01.2006 r. spółka z o.o. zaliczy do kosztów podatkowych 46 701 zł, powstałe przy spłacie kredytu dewizowego.
— Gdyby kurs sprzedaży z dnia spłaty kredytu był niższy niż kurs, według którego wartość kredytu została historycznie ujęta w księgach, to różnica między wartością kredytu w dniu spłaty a jego wartością historyczną pomniejszy koszty podatkowe spółki z o.o. — wskazuje Katarzyna Łysiak.
Czyli: gdyby wartość historyczna kredytu spłacanego przez sp. z o.o. równała się 400 tys. zł (pozostałe dane z poprzedniego przykładu), to koszty podatkowe w dniu spłaty, tj. 16.01.2006 r., wyniosłyby:
(387 910 zł - 400 000 zł) + 38 791 zł = 26 701 zł
Różnice kursowe
Przedsiębiorcy mający konta dewizowe, z których spłacają kredyty walutowe, naliczają dwa rodzaje różnic kursowych. Pierwsze — według już przedstawionych reguł. Drugie — z tytułu własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych.
Wysokość i sposób naliczania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych zależą od sposobu nabycia waluty przez podatnika, co przedstawia przykład 2.
— Zależnie od sposobu, w jaki podatnik nabył dewizy przeznaczone na spłatę kredytu dewizowego, różny będzie kurs, według którego ustala się wartość historyczną dewiz przeznaczanych na spłatę. Wartość bieżącą wypłacanej kwoty należy każdorazowo ustalić przy użyciu kursu sprzedaży w banku, z którego korzysta podatnik — podkreśla Katarzyna Łysiak.
Spółka z o.o. (dane z przykładu 1) spłaciła kredyt wraz z odsetkami ze środków zgromadzonych na koncie walutowym w PKO BP, pochodzących z płatności kontrahenta zagranicznego za dostawę dokonaną 29.04.2005 r.
Różnicę kursową z tytułu własnych środków pieniężnych powstałą w związku ze spłatą kredytu spółka może ustalić tak jak w przykładzie 3.
Jeśli środki zgromadzone na rachunku dewizowym spółki z o.o. zostały kupione przez nią od PKO BP 29.04.2005 r. (przy obowiązującym kursie sprzedaży tego banku, wynoszącym 4,3587 zł), to kwotę różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych, powstałą przy spłacie kredytu bankowego, należałoby ustalić poprzez odjęcie od 426 701 zł (równowartość 110 tys. euro, tj. spłaconego kredytu wraz z odsetkami według kursu sprzedaży w PKO BP z 16.01.2006 r.) 479 457 zł (równowartość 110 tys. euro, czyli spłaconego kredytu wraz z odsetkami według kursu sprzedaży w PKO BP z 29.04.2005 r.). Różnica wyniosłaby -52 756 zł i również pomniejszałaby koszty podatkowe spółki.
Kredyty denominowane
A jeśli przedsiębiorca zaciągnie kredyt denominowany w walucie obcej? To nie będzie naliczał różnic kursowych, ponieważ takie kredyty są określane w złotych. Stąd nie powstaną koszty podatkowe z tytułu tych różnic. Stosowana klauzula waloryzacyjna jest wyłącznie formą przelicznika dla zachowania realnej wartości kwot ze względu na czynniki zewnętrzne (np. stopę inflacji).