Standardowy skład systemu telefonii IP

Karol Wieczorek
opublikowano: 2003-03-03 00:00

1. Bramka VoIP (router lub gateway VoIP) — urządzenia posiadające wbudowaną funkcję dwukierunkowej konwersji sygnałów telefonicznych (np. analogowy lub cyfrowy sygnał telefoniczny) w postać pakietową, która może być przesyłana w sieciach TCP/IP, czyli m.in. w sieciach LAN, WAN i Internecie.

2. IP PBX — na ogół jest to aplikacja zainstalowana na serwerze, której zadaniem jest zestawianie i rozłączanie połączeń. Najczęściej takie rozwiązania, oprócz wszystkich funkcji zwykłej centrali telefonicznej, zawierają wiele dodatkowych funkcji, jak uniwersalna skrzynka głosowa (poczta głosowa, e-mail, fax wraz w możliwością odsłuchiwania wiadomości e-mail).

3. Terminale IP — urządzenia końcowe dla użytkowników. Mogą to być zarówno telefony IP, jak i specjalne aplikacje zainstalowane w komputerze, współpracujące z zestawem audio (głośniki, słuchawki). Jedną z najważniejszych zalet tego typu rozwiązania jest fakt, że adres IP (a co za tym idzie — numer linii telefonicznej) jest przypisany do urządzenia, dzięki czemu użytkownik ma dostęp do własnego numeru niezależnie od tego, w którym miejscu w firmie podłączy urządzenie do sieci LAN.

4. Sieć transmisji danych — w korporacyjnych systemach telefonii IP wykorzystuje się przede wszystkim technologie znane z sieci LAN (ethernet) oraz infrastrukturę sieci rozległych zapewniających odpowiednie mechanizmy obsługi poszczególnych rodzajów pakietów (głos, dane, wideo).

Rozmowa przez Internet

Początki technologii VoIP, sięgają roku 1995, kiedy to firma VocalTec opracowała pierwszy na świecie tego typu system. Z kolei pierwszą bramę VoIP wprowadzono na rynek w 1996 roku. W 2002 roku już 10 proc. rozmów międzynarodowych na świecie odbywało się za pośrednictwem Internetu. Jak donosi amerykański dziennik „New York Times”, w ubiegłym roku na całym świecie wykonano 18 mld minut połączeń międzynarodowych przez Internet. To niemal dwa razy więcej niż w roku 2001, kiedy to wykonano 9,9 mld minut takich rozmów. Zdaniem analityków, na których powołuje się NYT, można się spodziewać jeszcze większego wzrostu ich popularności (nawet do 30 proc. głosowego ruchu międzynarodowego w tym roku). Wynika to przede wszystkim z nieustannego rozwoju technologii oraz poprawy jakości międzynarodowych łączy internetowych. Według prognoz Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjynej (ITU), telefonia internetowa może w 2004 r. osiągnąć 40-proc. udział w przesyłaniu międzynarodowych rozmów telefonicznych.