Od 2023 r. hiszpańska wiza do pracy zdalnej pozwala ludziom mieszkać w kraju do roku o ile mają dochód w wysokości co najmniej dwukrotności płacy minimalnej w Hiszpanii - czyli ponad 2,6 tys. EUR lub 2,75 tys. USD miesięcznie.
Kandydaci muszą również wykazać, że nie byli nigdzie karani przez pięć lat przed złożeniem wniosku. Ponadto są zobligowani do posiadania prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, roczną umowę o pracę podpisaną z firmą spoza Hiszpanii i co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe lub dyplom ukończenia studiów wyższych w swojej dziedzinie.
Hiszpańskie Ministerstwo Integracji, Zabezpieczenia Socjalnego i Migracji ogłosiło też, że zezwala małżonkom i rodzinom na dołączenie do osób ubiegających się o wizę cyfrowego nomada. Wnioskodawca musi wykazać dodatkowy dochód w wysokości 1000 USD miesięcznie dla jednego członka rodziny. Na każdą kolejną osobę przypada 335 USD miesięcznie.
Za Hiszpanią na podium rankingu Digital Nomad Visa Index znalazły się kolejno Argentyna i Rumunia. W pierwszej dziesiątce są też Zjednoczone Emiraty Arabskie, Chorwacja, Portugalia, Urugwaj, Malta, Norwegia, Andorra. W ocenie brano pod uwagę takie czynniki, jak aktywna dostępność wiz, szybki internet, polityka podatkowa, dochód, koszty utrzymania w euro, globalny wskaźnik zdrowia, popularność turystyczna.
Atrakcyjne zniżki w Argentynie
Argentyna zajęła drugie miejsce, ponieważ pozwala cyfrowym nomadom na pobyt przez sześć miesięcy z opcją przedłużenia nawet o rok. Aby złożyć wniosek trzeba mieć pracę zdalną i paszport z kraju, który nie wymaga argentyńskiej wizy. Wnioskodawcy mogą otrzymać zniżki na transfery lotniskowe, transport, pobyty w hotelach i przestrzenie coworkingowe.
Portugalia przez lata była popularną destynacją, ale zapowiedziała ostatnio szereg zmian, które wejdą w życie w 2024 r. i mogą być niekorzystne dla pracowników zdalnych, w tym obniżenie podatku na 10 lat dla nowych mieszkańców bez względu na narodowość.

