Oddając czek do skupu bądź inkasa można szybko otrzymać zapłatę za towary i usługi.
Czek jest pisemnym i bezwarunkowym poleceniem wydanym płatnikowi — czyli bankowi — wypłaty okazicielowi lub innej wskazanej osobie określonej sumy, znajdującej się na rachunku zleceniodawcy. To wygodna i powszechna bezgotówkowa metoda realizacji płatności w obrocie gospodarczym.
Do wyboru
Instytucje finansowe proponują firmom kilka rodzajów realizacji czeków wystawionych przez zagranicznych kontrahentów. Podstawową formą spieniężenia czeku jest przekazanie go do skupu. Banki weryfikują przyjmowane papiery wartościowe pod względem ich zgodności z obowiązującym prawem i wewnętrznym regulaminem. Czek musi być przedstawiony do zapłaty w określonym terminie płatności. Następnie firma (podawca) dokonuje indosu, czyli przenosi na bank wszystkie prawa wynikających z czeku, po czym w formie gotówkowej lub bezgotówkowej otrzymuje kwotę, na jaką opiewa papier wartościowy, pomniejszoną o należne prowizje i opłaty.
Inną formą realizacji czeku jest skup warunkowy. Operacja ta różni się od zwykłego skupu tym, że w przypadku zwrotu nieopłaconego czeku przez wystawcę — bank kontrahenta, rachunek klienta zostanie obciążony kwotą czeku, należnymi odsetkami, różnicami kursowi i kosztami banku zagranicznego. W tym przypadku banki wymagają od klientów posiadania rachunku bieżącego, zdolności kredytowej lub deklaracji poddania się egzekucji finansowej.
Dodatkowa możliwość
Firmy mogą również przekazać czek do inkasa. Bank, po dokonaniu przez podawcę indosu na jego rzecz, przedstawia czek do zapłaty jego wystawcy (trasantowi) — bankowi zagranicznemu. Przedsiębiorstwo otrzymuje zapłatę za czek w momencie opłacenia go przez trasanta. Jeżeli czek nie zostanie opłacony, wraca do podawcy.
W handlu zagranicznym wykorzystuje się głównie czeki bankierskie, czyli mówiąc w uproszczeniu polecenia zapłaty na blankietach wystawionych przez banki.