Warsaw Research Forum ogłosiło długo oczekiwane definicje dotyczące warszawskiego rynku powierzchni biurowych. Zawierają one podział geograficzny, terminologię oraz klasyfikację budynków. W przyszłym roku grupa planuje rozszerzenie zakresu definicji.
Warsaw Research Forum (WRF), w skład którego wchodzą przedstawiciele czterech międzynarodowych firm doradczych — CB Richard Ellis, DTZ Zadelhoff & Tie Leung, Healey & Baker i Jones Lang LaSalle — uzgodniło definicje związane z rynkiem nieruchomości biurowych w Warszawie.
Prace nad ich ustaleniem grupa prowadziła od ponad roku. Pierwsze spotkanie WRF odbyło się w lipcu 2000 r. Wówczas ustalone zostały dane o biurowcach za pierwszy kwartał ubiegłego roku. Natomiast opublikowane przed kilkoma dniami definicje zawierają podział geograficzny Warszawy, terminologię oraz klasyfikację budynków.
Jak wynika z informacji WRF, podział geograficzny Warszawy został dokonany ze względu na lokalizację nieruchomości. Stolicę podzielono na trzy równe obszary — ścisłe centrum, centrum oraz tereny poza centrum. Terminologia wyjaśnia, co należy rozumieć między innymi pod hasłem zasoby nowoczesnej powierzchni biurowej, co kryje się pod nazwą powierzchnia wynajęta i nie wynajęta oraz ile wynosi jej wskaźnik. Jeżeli chodzi o klasyfikację nowoczesnej powierzchni biurowej to obejmuje głównie podział na klasę A i B. Standardy, które nakłada, minimalizują możliwość manipulacji klasą biurowców.
WFR podkreśla, że definicje mogą ulec zmianie i ewoluować wraz z rozwojem rynku.
Pojawiły się już głosy na temat rozszerzenia zakresu definicji o rynek magazynów i powierzchni handlowych oraz pozostałych miast Polski. Prace nad nimi będą jednak możliwe dopiero w przyszłym roku.