Top 5 książek o sztuce dobrego życia

W codziennym pędzie, wśród presji sukcesu i zalewu informacji łatwo zgubić harmonię i sens. Jak żyć dobrze? Jak unikać pułapek myślenia, budować prawdziwe relacje i odkrywać swój potencjał? Te pytania nie muszą zostać bez odpowiedzi. Wybraliśmy pięć świetnych książek, w których znani autorzy łączą naukę z praktycznymi radami, prastarą mądrość ze współczesnymi odkryciami. Od Rolfa Dobelliego przez Zygmunta Baumana po wnioski z najdłuższego badania nad szczęściem — każda z tych lektur to mapa do mądrego i pełnego życia. Gotowi na inspirację?

Rolf Dobelli, „Sztuka dobrego życia”

Dlaczego łatwiej wydajesz znalezione 100 zł niż zarobione? Czym jest loteria komórek jajowych i jakie zagrożenia kryją się w drobnych przysługach? Jeśli fascynują cię tematy z pogranicza psychologii, filozofii i nauk behawioralnych, „Sztuka dobrego życia” Rolfa Dobelliego to lektura dla ciebie. Prawdopodobnie zastanawiasz się teraz, czy nie wciskamy ci pełnego banałów poradnika samopomocy, który powinien wylądować w koszu zamiast na biurku menedżera? Bez obaw, nie jest to zbiór abstrakcyjnych ciekawostek, lecz praktyczny przewodnik po współczesnym świecie, w którym łatwo stracić orientację.

Łącząc doświadczenie pisarza i biznesmena, szwajcarski autor w jasny sposób analizuje pułapki myślenia i codzienne wyzwania, oferując 52 uniwersalne lekcje, jak żyć mądrzej i pełniej. Podpowiada, jak akceptować ograniczenia, unikać porównań oraz odróżniać sukces od szczęścia. Jego książka zdobyła uznanie takich autorytetów jak Robert Cialdini i Jonathan Haidt. Idealna propozycja dla tych, którzy w zmiennych i niepewnych czasach szukają równowagi i wewnętrznego spokoju.

Zygmunt Bauman, „Sztuka życia"

Współczesny świat zasypuje nas tysiącami obietnic, z których żadna nie ma gwarancji spełnienia. Półki w księgarniach uginają się pod ciężarem poradników odpowiadających na pytanie, jak być szczęśliwym, a tymczasem statystyki depresji i samobójstw rosną. Zygmunt Bauman w „Sztuce życia” obnaża ponury mechanizm — jesteśmy nieustannie popychani do pogoni za szczęściem, a jednocześnie pozbawiani realnej szansy na jego osiągnięcie. Dlaczego? Bo przemysł rozrywkowy, a coraz częściej także terapeutyczny, żyje z kreowania i wyolbrzymiania pragnień, które trzymają nas w żelaznym uścisku niespełnienia.

Prof. Bauman zachęca do tworzenia autentycznych więzi międzyludzkich, które są kluczem do pełni życia. W charakterystycznym dla siebie stylu łączy filozofię, socjologię i literackie metafory, dialogując z odkryciami starożytnych i współczesnych myślicieli, by pokazać, że szczęście wymaga przezwyciężenia egoizmu. Indywidualizm i osobiste ambicje mogą zaprowadzić nas na szczyty — zawodowe, finansowe, jakie tylko chcesz, ale nie wypełnią pustki w sercu, która domaga się czegoś więcej.

Chris Lowney, „Heroiczne życie"

Były seminarzysta jezuicki rozpoczyna karierę w JP Morgan. Brzmi mało poważnie? Nie w przypadku Chrisa Lowneya, który jako były jezuita wspiął się na stanowisko dyrektora zarządzającego tej międzynarodowej korporacji finansowej. Jak osoba, która doskonaliła sztukę kontemplacji i zgłębiała Pismo Święte, odnajduje się wśród absolwentów MBA, którzy służą mamonie? Odpowiedź kryje się w jego książce „Heroiczne życie”. Menedżer z wdziękiem przenosi metody działania św. Ignacego Loyoli z kościelnych murów do korporacyjnych biur, na parkiet giełdowy i do sal konferencyjnych bankowości inwestycyjnej. Religijna mądrość pomaga w robieniu kariery.

Masz wrażenie, że coś hamuje twój rozwój? Czujesz, że wykorzystujesz tylko część swoich możliwości? Chcesz być skutecznym liderem, nie rezygnując z wartości? Odrzucając powierzchowne rady biznesowych guru, Chris Lowney proponuje klarowną, trzyetapową drogę do pełni życia i sukcesu zawodowego — wyznacz cel, podejmuj świadome decyzje i spraw, by każdy dzień miał znaczenie i piękno.

David Brooks, „Projekt życie"

Okładka polskiego wydania „Projektu życie” może nie zachwycać, a nawet wzbudzać wątpliwości, ale renoma Davida Brooksa, felietonisty „New York Timesa”, jest gwarancją jakości. Jako erudyta i entuzjasta nauk społecznych Brooks stworzył wyrafinowany traktat moralno-społeczny, w którym splata perypetie fikcyjnych bohaterów — Harolda i Eriki. Śledząc ich losy od narodzin po kres oraz relacje z innymi, autor bada fundamenty ludzkiej egzystencji — inteligencję, emocje, rozwój dziecka, dyscyplinę szkolną, a także trendy w zarządzaniu i dynamikę współczesnych kampanii politycznych. W efekcie otrzymujemy zwierciadło, które ukazuje naszą własną walkę z siłami kształtującymi nasze decyzje.

Główne przesłanie książki brzmi — szczęście i sukces w dużym stopniu zależą od zrozumienia wewnętrznego umysłu: nieświadomej sfery uczuć, intuicji, uprzedzeń, tęsknot, genetycznych predyspozycji, cech charakteru i norm społecznych. Nieświadomość, podkreśla David Brooks, nie jest prymitywnym reliktem do przezwyciężenia, lecz subtelną siłą, która kieruje nami ku mądrym decyzjom i pełni życia.

Robert Waldinger, Marc Schulz, „Dobre życie"

Jean-Paul Sartre napisał, że piekło to drugi człowiek. Zgodziłoby się z nim wiele osób, które miały traumatyczne dzieciństwo, trwają w przemocowym związku lub zmagają się z mobbingiem w pracy. Jest jednak druga strona medalu, którą w książce „Dobre życie” pokazują Robert Waldinger i Marc Schulz, odpowiadający za najdłuższe w historii badanie naukowe nad szczęściem — Harvard Study of Adult Development.

Co sprawia, że życie jest szczęśliwe, spełnione i dobre? — pytali uczeni, a odpowiedź okazała się prosta: relacje. Więzi z innymi zwiększają szanse na długowieczność, zdrowie i trwałe zadowolenie. Na podstawie jakości relacji można przewidywać kondycję ciała i umysłu w kolejnych dekadach. A liczą się zarówno wielkie miłości i przyjaźnie, jak też powierzchowne interakcje z sąsiadami, kolegami z pracy czy członkami kół zainteresowań. Inspirująca opowieść o sile ludzkich związków, pełna prawdziwych historii i praktycznych wniosków. Udowadnia, że nigdy nie jest za późno, by wzmocnić dotychczasowe relacje lub zbudować nowe i dzięki nim wieść naprawdę dobre życie.