Banki centralne nadal rządzą rynkowymi nastrojami

Przed publikacją tych danych JPMorgan opublikował swoje prognozy i nieco ;-) się pomylił. Analitycy tego banku dawali 15% prawdopodobieństwa temu, że CPI wyniesie 7,0-7,2%, a indeks S&P 500 miał wtedy zyskać 4-5%. Wyniosła 7,1%, a indeks zyskał mniej niż 1%. Tak to jest z naszymi, analityków, prognozami…

Okazało się, że rynek miał rację bardzo spokojnie reagując na te dane. Następnego dnia zakończyło się posiedzenie Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC), który podniósł stopy o 50 pb (do przedziału 4,25-4,5%). Tego oczekiwano, ale nie oczekiwano tego, że prognozy (tzw. dot plot) członków Komitetu pokażą docelowy wzrost stóp do poziomu 5,1% (wcześniej oczekiwano 4,9%).

Być może to nie doprowadziłoby do spadków indeksów, ale konferencja Jerome Powella, szefa Fed, nie przyniosła najmniejszego zmiękczenia stanowiska Fed. Powell nadal twierdził, że rynek pracy ma się znakomicie, a podwyżki stóp nie doprowadzą do poważnej recesji. Być może jedynie stopa procentowa wzrośnie do poziomu 4,7% (z 3,7% obecnie).

Docierające do rynków dane makro były jednak co najmniej niejednoznaczne, bo gorsze od oczekiwań były indeksy Fed z Nowego Jorku i Filadelfii oraz dane o produkcji przemysłowej, ale na przykład indeks zaufania konsumentów - Conference Board w USA dotarł do poziomu najwyższego od 10 miesięcy. Popyt wewnętrzny to w USA to ok 90% PKB. Gdzie ta recesja? "Jastrzębie" w FOMC dostały z tego raportu wsparcie.

Kolejnego dnia po posiedzeniu FOMC (tak, to były takie trzy dni, które wstrząsnęły rynkami) Europejski Bank Centralny podniósł stopy o 50 p (do 2,5% - też tego oczekiwano) i nie było to żadne zaskoczenie, ale pojawiły się w konferencji Christine Lagarde, szefowej ECB, i w komunikacie po posiedzeniu zdania mówiące o konieczności kolejnych, agresywnych podwyżek stóp, co rynki zdumiało i zmroziło. Podobne decyzje SNB i BoE i podobne wypowiedzi tworzyły obraz, który malowały banki centralne – recesja jest nam niegroźna, będziemy z wszelkich sił zwalczali inflację.

Od tego rozpoczęła się dynamiczna korekta na rynkach akcji (w Polsce bardzo ograniczona). We wtorek 20.12 do wymienionych wyżej banków centralnych dołączył ten, który prowadzi kompletnie inną politykę. Bank Japonii (BoJ) co prawda nie podniósł stóp procentowych (nadal minus 0,1%), ale podniósł pułap, do którego może wzrosnąć oprocentowanie obligacji (z 0,25 do 0,50%) - BoJ kontroluje krzywą rentowności i stąd ten pułap.

To dodatkowo umocniło (i to znacznie) jena, który i tak od połowy października zyskiwał z powodu osłabienia dolara. To postawiło duży znak zapytania nad procesem carry trade, czyli pożyczania w słabej walucie (jenie) po to, żeby inwestować w walucie wzmacniającej się (dolarze). To jednak jest już zupełnie inna opowieść.

W każdym razie wynik tych działań banków centralnych był taki, że doprowadziły do poważnej korekty na rynkach akcji. W USA indeks S&P 500 odbił się dynamicznie od rocznej linii trendu spadkowego, a NASDAQ ruszył w kierunku rocznego dna. Piszę ten tekst w czwartek 22.12, czyli po odbiciu na rynkach akcji, ale to nie znaczy, że koniec roku musi być dobry dla obozu „byków”.

Zauważyć jednak trzeba, że zapewne utraciliśmy bardzo wiarygodny drogowskaz, którym były dane makro. Do ostatniego posiedzenia FOMC rynki reagowały według zasady im gorsze dane tym lepiej dla akcji, bo Fed nie będzie tak bardzo jastrzębi. Po tym posiedzeniu zaczęła pojawiać się reakcja typu „im gorsze dane tym gorzej, bo Fed i tak będzie stopy podnosił, a zyski spółek spadną”.

Zobaczymy, czy ta tendencja się utrzyma, bo to wcale nie jest pewne. Jednak zaś pewne jest: im gorsze dane z rynku pracy i niższa inflacja tym lepiej dla akcji, ale te dane zobaczymy w styczniu, a posiedzenie FOMC będzie miało miejsce 31.01-1.02.23 jest więc dużo czasu do wypracowania konsensu rynkowego.

Zakładam, że końcówka roku będzie nie do przewidzenia, bo z jednej strony fundusze walczyć będą o lepsze zakończenie 2022 roku (windows dressing), ale z drugiej strony wielu inwestorów (w USA, Polsce i nie tylko) będzie zamykało pozycje ze stratą po to, żeby zmniejszyć wymiar podatku za 2022 rok.

Obroty powinny maleć, więc wypracowany kierunek nie będzie miał znaczenia prognostycznego. Jeśli chodzi o cały 2023 rok to na razie jestem optymistą, ale oczekują dużej zmienności w pierwszym kwartale.

I na koniec: spokojnych, rodzinnych Świąt życzę. A w Nowym Roku zdrowia, miłości i samych sukcesów inwestycyjnych