Ze względu na łatwość instalacji oraz jej niskie koszty rośnie popularność łączenia firm z Internetem przy wykorzystaniu technologii bezprzewodowej. Klienci coraz częściej decydują się też na dodatkowe usługi świadczone przez dostawców.
Na polskim rynku działają trzy firmy, oferujące bezprzewodowy dostęp do Internetu w technologii LMDS (Local Multipoint Distribution System — Wielodostępowy System Dystrybucji Danych). Są to Formus Polska, Crowley Data Poland (sieć Data Star) oraz Pro Futuro (sieć Futuro).
Działanie technologii LMDS podobne jest do telefonii komórkowej — firmy budują stacje nadawczo-odbiorcze, które łączy sieć szkieletowa wysokiej przepustowości, posiadająca punkty styku z Internetem. Z kolei u klienta montowane jest małe urządzenie nadawczo-odbiorcze, które wysyła i odbiera sygnały stacji bazowej.
Oferty trzech firm właściwie się nie różnią. Z wyjątkiem Formusa, maksymalna przepływność łącza wynosi 2048 kb/s (Formus oferuje też łącza o gwarantowanej przepływności 4096 kb/s). Porównanie ofert nie jest jednak proste: gwarantując tę samą szybkość łącza, dostawcy prześcigają się w proponowaniu klientom wartości dodanej: miejsca na serwerach WWW czy FTP, kont poczty elektronicznej czy wreszcie usług dodatkowych. Ich ceny różnią się w zależności od typu i szybkości łącza czy proponowanego pakietu.
Pierwszy krok
Decydując się na wybór dostawcy Internetu w technologii bezprzewodowej, przede wszystkim trzeba sprawdzić, czy dana firma oferuje usługi w danym mieście. Bo o ile w Warszawie działają wszystkie trzy przedsiębiorstwa, o tyle w Łodzi — dwa, a w Lublinie — jedno. Największą sieć szkieletową, obejmującą 11 aglomeracji, ma Pro Futuro. Formus działa w ośmiu, a Data Star — w sześciu. Dodatkowo należy sprawdzić, czy istnieje możliwość instalacji na budynku lub w jego pobliżu anteny oraz czy będzie ona miała łączność ze stacją bazową.
Następnie klient decyduje się na parametry łącza: przepływność gwarantowaną (CIR) oraz maksymalną. CIR określa, z jaką szybkością będą działały łącza bez względu na porę dnia, obciążenie itd.
Właściwie od szybkości łącza zależy jego cena. Należy jednak pamiętać, iż nie tylko szybkość połączenia z dostawcą decyduje o tym, w jakim tempie firma będzie w stanie wysyłać i odbierać dane z Internetu. Decydują o tym bowiem także sieci innych operatorów, po których porusza się pakiet danych, ilość styków sieci operatora z innymi, szybkości urządzeń dostępowych, obciążenie, pora dnia, a bywa, że i warunki pogodowe.
Nie warto więc bez zastanowienia decydować się na najszybsze i najdroższe możliwe łącza — w praktyce okazuje się, że firmy nie wykorzystują nawet połowy gwarantowanej przepływności, a parametr CIR rzędu 256 kb/s jest w zupełności wystarczający.
Istotny także jest koszt instalacji. Zamontowanie małych urządzeń dostępu bezprzewodowego jest zazwyczaj tańsze i technologicznie prostsze. Co nie oznacza, że stałe (kablowe) łącze z Internetem nie okaże się tańsze w instalacji, jeśli np. w budynku wcześniej stworzono węzeł dostępowy.
Nie na sprzedaży urządzeń dostępowych czy miesięcznym abonamencie zarabiają dostawcy Internetu...
Ich głównym źródłem przychodów stają się coraz bardziej wyrafinowane usługi oferowane klientom, którzy zdecydują się na połączenie z siecią danego operatora.
1. Usługi internetowe — obejmują podstawowy pakiet usług, świadczonych klientom korzystającym z dostępu do Internetu u danego dostawcy: poczta elektroniczna (e-mail), udostępnianie przestrzeni dyskowej dla stron WWW czy serwerów plików oraz pośrednictwo w rezerwacji i obsługa delegacji domen internetowych.
2. Wirtualna sieć prywatna (VPN — Virtual Private Network)
— połączenie kilku lokalizacji w jedną logiczną sieć w ramach sieci operatora, co umożliwia szybszą i bezpieczną transmisję danych pomiędzy tymi lokalizacjami. Usługa zapewnia udostępnienie wydzielonej, bezpiecznej i niedostępnej z zewnątrz sieci korporacyjnej. Równocześnie zwalnia klienta z obowiązków samodzielnego administrowania siecią transmisji danych.
3. Frame Relay — technika umożliwiającą szybką transmisję
danych z możliwością sterowania ruchem pakietów w rozległej sieci komputerowej. Jej zastosowanie pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów transmisyjnych sieci, zwłaszcza przy dużym natężeniu ruchu.
4. Dedykowany dostęp do międzynarodowego Internetu — to bezpośrednie połączenie z globalną siecią informacyjną, polegające na wydzieleniu niezależnego łącza dla każdego klienta. Usługa jest przeznaczona zwłaszcza dla małych i średnich dostawców internetowych oraz międzynarodowych korporacji, dla których stała szybkość dostępu do Internetu ma kluczowe znaczenie dla efektywnego działania.
5. Międzynarodowa transmisja danych — możliwość połączenia polskiego oddziału przedsiębiorstwa z resztą korporacji położonej poza granicami Polski. Usługa daje stałą jakość transmisji w Polsce, na odcinku międzynarodowym oraz za granicą. W ramach usługi oferowane są międzynarodowe łącza pomiędzy wskazanymi przez klienta dwoma punktami oraz dostęp z obszarów położonych poza Polską do usługi typu VPN.
6. Dzierżawa kanałów cyfrowych — polega na zapewnieniu wysokiej jakości transmisji danych między dwiema lokalizacjami, poprzez połączenie typu punkt
-punkt. W takim wypadku zestawione łącze ma charakter wirtualny, jego utworzenie nie wymaga budowania fizycznej infrastruktury (np. układania kabla) i jest formą dzierżawienia zasobów istniejącej sieci.
7. Telefonia internetowa (VoIP — Voice over Internet Protocol) — usługa polegająca na transmisji danych dźwiękowych (głosu) przy wykorzystaniu sieci do transmisji danych i protokołu internetowego. Transmisja taka jest o wiele tańsza niż tradycyjna, polegająca na przesyłaniu głosu sieciami telekomunikacyjnymi. Ma to zwłaszcza znaczenie dla klientów, u których rachunki telefoniczne stanowią istotną pozycję kosztową, oraz dzwoniących często poza granice Polski lub do sieci komórkowych. Wszyscy operatorzy deklarują, że w takim przypadku usługa VoIP może być nawet o 50 proc. tańsza od tradycyjnej telekomunikacji.