Deklarację zgodności może wydać producent, stosując procedurę określoną w prawie.
Prawo budowlane przewiduje zasadniczo dwa systemy pozwalające dopuścić do obrotu i stosowania w budownictwie wyroby budowlane. Mowa o certyfikacji zgodności według właściwej polskiej normy (PN) oraz uzyskaniu aprobaty technicznej. Tej ostatniej wymagają wyroby (stosownie do treści § 6 ust. 1 rozporządzenia MSWiA z 5 sierpnia 1998 r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych DzU z 1998 r. nr 679 z późn. zm.), dla których nie ustanowiono polskiej normy, lub wyroby, których właściwości użytkowe różnią się istotnie od właściwości określonych w polskiej normie.
Norma polska i europejska
Przepisy normalizacyjne wskazują, że norma europejska może być polską. Trwa wprowadzanie do PN norm europejskich organizacji normalizacyjnych. W zasadzie odbywa się to w dwojaki sposób — metodą okładkową lub uznania. W obu przypadkach tekst jest sporządzony w oryginalnej wersji językowej. Polska norma opracowana metodą okładkową zawiera krajową stronicę tytułów i krajowe elementy informacyjne, takie jak przedmowa i załączniki. PN-EN 858-1:2002 uznano za polską normę. Po uzyskaniu przez producenta certyfikatu PN można uniknąć procedury aprobacyjnej.
Zgodnie z rozporządzeniem
Wydanie deklaracji zgodności powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem MSWiA z 31 lipca 1998 r. w sprawie systemów oceny zgodności, wzoru deklaracji oraz sposobu znakowania wyrobów budowlanych dopuszczanych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie (DzU z 1998 r. nr 113, poz. 728). Deklarację taką może wydać producent (§ 5 ust. 1 rozporządzenia), który dokonuje tego przy zastosowaniu określonej w tym rozporządzeniu procedury.
Autor jest prawnikiem z kancelarii Kalwas i Wspólnicy.