Ostatnie dane agencji, według stanu na miniony czwartek (28.09) wskazują, że w trzecim kwartale 2023 r. japońskie obligacje przecenione zostały o 3 proc., co stanowi największy spadek od 1998 roku. Tymczasem porównywalne papiery związane z rządowym długiem na całym świecie poza Japonią straciły na wartości w tym okresie 4,6 proc., najwięcej od roku, w związku z utrzymującą się presją inflacyjną.
W przypadku Japonii, obligacje o terminie zapadalności od 20 lat i dłużej przewodziły wyprzedaży w trzecim kwartale, a ich rentowność wzrosła o prawie 50 punktów bazowych. Bank centralny kupił w tym okresie obligacje rządowe o wartości 25,5 bln jenów, o 42 proc. mniej niż zakupy w pierwszym kwartale, który nastąpił po gwałtownym wzroście pułapu rentowności z 0,25 proc. w grudniu.
To właśnie polityka banku centralnego Japonii wskazywana jest jako główny motor wyprzedaży długu Kraju Kwitnącej Wiśni. Utrzymywanie, mimo zmiany na stanowisku prezesa Banku Japonii, ultraluźnej polityki powoduje silną rozbieżność względem działań monetarnych odpowiedników z Fed i EBC.
Na sile przybierają spekulacje, że BoJ zakończy swoją politykę ujemnych stóp procentowych na początku przyszłego roku, choć na razie decydenci twierdzą, że należy utrzymać bodziec, aby wesprzeć wciąż niepewne ożywienie gospodarcze. Zakłady na przejście BOJ do zaostrzenia polityki pieniężnej i globalną utratę zadłużenia spowodowały, że referencyjna rentowność 10-letniego długu państwowego Japonii wzrosła w tym tygodniu do najwyższego poziomu od dekady, a stopa 30-letniego do najwyższego poziomu od 2013 r