Spadek niemieckiego importu i eksportu

Marek Druś

email @mocnospi

aktualizacja: 09-11-2017, 12:24

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Wyprawa do źródeł pragnienia

Nie neguję, że pragnienie jest sprężyną działania. Jest ważne, tworzy bowiem historię ludzkości, ale dobrze się zastanów, czym są pragnienia, przed którymi nie da się uciec? Szczególnie teraz, w naszym społeczeństwie, które pcha nas ku pragnieniom, tym najbardziej banalnym, materialnym, innymi słowy: tym z supermarketu. Takie pragnienia są bezużyteczne, bezsensowne, śmiechu warte. Prawdziwe pragnienia to przede wszystkim pragnienie bycia sobą. To jedyna rzecz, której można pragnąć, nie zastanawiając się nad wyborem. Nie chodzi o wybór między dwoma rodzajami pasty do zębów, dwiema kobietami czy dwoma różnymi samochodami. Prawdziwy wybór to chęć bycia sobą.” — to słowa Tiziana Terzaniego, legendarnego włoskiego reportera, spisane w przez jego syna w książce „Koniec jest moim początkiem”. Dlaczego je przywołujemy? Terzani i inni dziennikarze chwytający za pióro w podróży (Ryszard Kapuściński czy Eric Weiner) to jeden z ulubionych dygresyjnych wątków Jana Mikołuszki. To z ich pomocą ten przedsiębiorca, jak mówi, „trwa w swym podróżowaniu przez świat”. I nie ma na myśli wiecznej tułaczki po geograficznych...

Cuda z włóczki podbijają domowe wnętrza

Agnieszka Januszewska, absolwentka architektury krajobrazu, od ponad roku prowadzi firmę Poplecione, która zajmuje się produkcją ręcznie wykonywanych produktów z najwyższej jakości wełny. W ofercie marki znajdziemy m.in. pledy i pufy, ale również pojedyncze sztuki designerskich stołów czy lamp. — To, że zaczęłam zajmować się akurat robieniem na drutach, jest czystym przypadkiem. Jednak, jak sięgam pamięcią wstecz, w domu rodzinnym zawsze gdzieś można było znaleźć pochowane druty, szydełka czy wełnę — wspomina Agnieszka Januszewska. Kiedy była kilkuletnią dziewczynką, mama i babcia próbowały wzbudzić w niej zamiłowanie do robótek ręcznych. Jednak dla 10-latki podwórkowy trzepak i zabawy z rówieśnikami na świeżym powietrzu były dużo bardziej interesujące. Jako nastolatka również pasjonowała się czym innym. Aż w końcu miłość do włóczki ją pochłonęła — stało się to pięć lat temu. — Moja przygoda z szydełkowaniem zaczęła się banalnie. Jakiś czas temu zobaczyłam w internecie produkty, które mi się spodobały, a że jestem osobą, która lubi robić rzeczy samodzielnie, to swój pierwszy pled zrobiłam sama...

Kapitan dyryguje łyżeczką

Być może, lecz w tym szaleństwie jest metoda. Cztery mocne głowy układają przepis na ozłocony zyskami rodzinny biznes. Kilka kwadransów pośród szaleńczo jadących tirów ze Wschodu i zaczyna się nieco inny, niewarszawski już świat. Tuż przy obwodnicy Garwolina stoi okazała siedziba i magazyny z wybitym jak wół neonem: Lechpol. Tu nawet nazwa jest na opak wielkomiejskim modom, podobnie jak konstrukcja firmy. Raz, że rodzinna. Dwa, że już całkiem niemała i w wielu segmentach rzucająca — skutecznie — wyzwanie samemu Samsungowi. Trzy, że ograniczająca własną zachłanność. Już na wejściu Zbigniew Leszek, szef i założyciel Lechpolu, rzuca: — Pan pyta o giełdę, agresywną strategię, podejmowanie dużego ryzyka. Ja odpowiadam, że nigdy nie miałem zakusów, żeby tworzyć ogromną organizację. Chciałem tylko, żeby jej kapitał pozwolił na długofalowy stabilny rozwój, kiedy chłopcy przyjdą do firmy. Zew kaczki Trudno się wyzbyć wrażenia, że Leszek senior miał długofalowy plan co do swoich „chłopców” i pewność, że prędzej czy później poczują zew wspólnej krwi i powrócą do rodzinnego miasteczka. Jak to szło u Mirona...