Bank Światowy przyznał Polsce od 1989 r. łącznie ok. 6 mld USD pożyczki. Dzięki tym pieniądzom zostało zrealizowanych 41 projektów z różnych dziedzin - poinformował na piątkowej konferencji prasowej zorganizowanej z okazji oceny pomocy Banku dla krajów transformacji, Rzecznik Banku Światowego w Polsce, Jacek Wojciechowicz.
Według rzecznika, Bank Światowy rozpoczął obecnie prace nad strategią dalszej współpracy z Polską. Będzie ona dotyczyła głównie finansowania projektów infrastrukturalnych, szczególnie w zakresie budowy dróg krajowych, i będzie dopełniać pomoc UE. Ponadto Bank zaangażuje się w zwalczanie ubóstwa i tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze prywatnym. Będzie też finansować programy z zakresu ochrony środowiska.
Dotychczas Bank finansował w Polsce projekty z zakresu m.in. rozwoju sektora finansowego, osłon socjalnych, energetyki, rozwoju sektora prywatnego i zarządzania sektorem publicznym.
"Jednym z największych wkładów Banku Światowego w Polsce było podnoszenie kompetencji rządów i grup profesjonalnych w różnych dziedzinach" - powiedziała na konferencji prof. Barbara Błaszczyk z Centrum Analiz Społeczno Ekonomicznych (CASE).
"Oceniamy, że wybór projektów realizowanych z udziałem Banku był dobry, zostały wybrane dobre priorytety" - powiedziała Błaszczyk. Dodała, że największy wpływ na przemiany w Polsce Bank Światowy miał na początku lat 90.
Według niej, modelowym przykładem był projekt restrukturyzacji sektora finansowego oraz reforma systemu emerytalnego. Natomiast jako "bardzo nieudolny" oceniła projekt reformy zdrowotnej. Podała jedynie, że projekt ten był wielokrotnie zmieniany, a jego porażka ma różne przyczyny.
"Ogólna pomoc Banku Światowego dla Polski, oraz innych krajów przechodzących transformację po upadku ZSRR, była sukcesem" - powiedziała na konferencji Alice Galenson, koordynator raportu Banku Światowego na temat pomocy udzielonej przez Bank od 1989 r.
Według Galenson, jako błędy w krajach przechodzących transformację, w pomoc którym zaangażował się Bank Światowy, można wskazać nagły wzrost ubóstwa jako efekt często nieprzemyślanej prywatyzacji. Wskazała też na niejednokrotnie zbyt małą przejrzystość działań rządów, których krajom pomagał Bank.
Podkreśliła, że pomoc Banku przynosi tym lepsze efekty, im bardziej społeczeństwo danego kraju identyfikuje się z reformami.
Raport został przygotowany przez Departament Oceny Projektów, niezależną komórkę Banku Światowego, zajmującą się kontrolą i oceną efektywności jego działalności. Dotyczy pomocy udzielonej od 1989 r. 26 krajom. W pracach nad raportem uczestniczyli niezależni eksperci oraz instytuty badawcze z krajów postkomunistycznych.