Za skrajnie ubogich uważani są ci, którzy mają do dyspozycji mniej niż 1,25 dolara dziennie. Najwięcej takich osób mieszka w Afryce - stanowią oni 50 proc. całej ludności kontynentu. Oznacza to, że poziom biedy w Afryce nie zmienił się od początku lat 80.
W wartościach bezwzględnych najwięcej ubogich ludzi - 595 milionów - mieszka w południowej Azji, głównie w Indiach. W tym rejonie od 1981 roku poziom ubóstwa spadł jednak z 60 do 40 proc. Największy sukces pod tym względem w ostatnich latach odniosły Chiny, które bogacą się bardzo szybko.
Nowe statystyki uwzględniające wzrost globalnej liczby ludności wskazują, że poziom światowego ubóstwa spadł w ciągu ostatniego ćwierćwiecza z 50 do 25 proc. Zdaniem szefa Banku Światowego, Justina Lina, można mieć w związku z tym nadzieję, że uda się osiągnąć jeden z tzw. Celów Milenijnych, który zakłada redukcję światowej biedy o połowę do 2015 r.
Granica ubóstwa wyznaczona przez Bank Światowy w 2005 roku to 1,25 dolara na
osobę. Poprzednio - w latach 1981-2004 - wynosiła ona 1 dolar na osobę.
Najnowsze dane zebrano na podstawie analizy badań 1,2 miliarda ludzi w 116
krajach.