Program REXUS/BEXUS realizuje m.in. Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). Zakłada on wyposażenie rakiety kosmicznej i gondoli balonu w aparatury badawcze przygotowane przez wybrane studenckie zespoły z całej Europy. W ten sposób ich członkowie dostają szansę na przeprowadzenie swoich eksperymentów na wysokości około 30 km (w przypadku balonu) i ponad 80 km nad ziemią (w przypadku rakiety).
Projekt studentów Politechniki Wrocławskiej o nazwie TRACZ (Testing Robotic Application For Cathing in Zero-G) zakłada sprawdzenie, czy możliwe jest wykorzystanie chwytaka typu jamming gripper w mikrograwitacji i próżni. Tego typu urządzenia składają się z membrany wypełnionej granulatem, działającej na zasadzie manipulacji różnicą ciśnień. Napompowany chwytak dostosowuje swój kształt do przedmiotu, który ma być podniesiony, a po wyssaniu powietrza granulat twardnieje, membrana zacieśnia się na przedmiocie i dzięki temu można go przenieść. Studenci wypełnili membranę kawą, która — jak się okazało — w tego typu konstrukcjach sprawdza się najlepiej. Średnica urządzenia wynosi 348 mm, a jego wysokość to 270 mm. Dodatkowo wokół chwytaka zamontowano specjalne łączenia, które mają tłumić wibracje. Urządzenie sprawdzali m.in. w komorze próżniowej, musieli także sprostać wszystkim testom ESA. Przy realizacji zadania mogli liczyć na pomoc specjalistów z agencji, którzy regularnie oceniali postęp prac i doradzali młodym konstruktorom, gdy pojawiały się jakieś problemy.
Chwytak przewieziono już do jednego z ośrodków Niemieckiej Agencji Kosmicznej, gdzie przeprowadzane będą testy balansu członu rakiety. Swoje urządzenie studenci zobaczą dopiero w marcu w kosmodromie Esrange Space Center w szwedzkiej Kirunie. To właśnie stamtąd wystrzelone zostaną rakiety w ramach programu REXUS. Tzw. kampania lotna, na którą składają się przygotowania i starty rakiet, potrwa od 4 do 15 marca 2019 r.
— Dla nas to była niesamowita przygoda. ESA zainwestowała w nas mnóstwo czasu i wiedzy ekspertów. Byliśmy m.in. na dwutygodniowym wyjeździe, w trakcie którego mogliśmy się uczyć od ponad 20 specjalistów z różnych dziedzin. Chociaż jesteśmy jeszcze studentami, to jednak mamy już ogromną wiedzę, której w żaden inny sposób nie bylibyśmy w stanie zdobyć — podkreśla Aleksander Gorgolewski, student Wydziału Mechaniczno-Energetycznego PWr i członek zespołu projektowego Space is More.
Realizację projektu umożliwiło m.in. dofinansowanie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach grantu Najlepsi z najlepszych 2.0 oraz pomoc sponsorów.