Zapis na sąd polubowny zawarty w umowie spółki albo w jej statucie jest wiążący już nie tylko dla niej i wspólników, ale także dla jej organów i ich członków. To skutek zmiany art. 1163 kodeksu spółek cywilnych (k.p.c.). Wprowadzono ją tegoroczną nowelizacją niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych, której autorem jest resort przedsiębiorczości. W konsekwencji nowelizacji zapis ten, dotyczący sporów ze stosunku spółki, oznacza, że w postępowaniu arbitrażowym będzie można żądać od członków zarządu np. naprawienia szkody wyrządzonej przez nich spółce. Zgodnie z k.p.c. poddanie sprawy pod rozstrzygnięcie arbitrażowe wymaga umowy stron, w której należy wskazać przedmiot sporu lub stosunek prawny, z którego sporny problem wyniknął lub może wyniknąć.
Bezskuteczne są postanowienia zapisu na sąd polubowny naruszające zasadę równości stron, a szczególnie uprawniające tylko jedną stronę do wytoczenia powództwa przed organem przewidzianym w zapisie albo przed sądem. W umowie można wskazać, gdzie będą rozstrzygane spory, ale nie jest to konieczne. Jeżeli nie będzie takiego ustalenia, strony są związane regulaminem stałego sądu polubownego, obowiązującym w dniu wniesienia pozwu. Wola rozstrzygania spraw w arbitrażu powinna być sporządzona na piśmie. Wymóg ten jest spełniony także wtedy, gdy zamieszczono ją w wymienionych między stronami pismach lub oświadczeniach złożonych za pomocą środków porozumiewania się na odległość, które pozwalają utrwalić ich treść.
Według kodeksu powołanie się w umowie na pismo zawierające postanowienie o poddaniu sporu pod rozstrzygnięcie w procedurze arbitrażu spełnia wymagania dotyczące formy zapisu na sąd polubowny. Umowa musi być jednak pisemna, a z odesłania do takiego dokumentu powinno wyraźnie wynikać, że zapis taki jest częścią składową umowy.