Greenwich, stolica astronomów
W drugiej połowie XVII wieku Anglia i Francja toczyły bój o prymat w wyścigu kolonialnym. Podbój nowych terenów wymagał sprawnej nawigacji, nic więc dziwnego, że jedną z priorytetowych inwestycji króla Karola II Stuarta było obserwatorium w podlondyńskim Greenwich.
Podboje kolonialne uzależnione były od dokładnych map, a te w czasach przed nawigacją satelitarną wymagały jak najlepszej znajomości ruchu gwiazd i planet. Głównym zadaniem obserwatorium w Greenwich, założonego 10 sierpnia 1675 r., była obserwacja Słońca oraz budowa precyzyjnych przyrządów umożliwiających sprawną nawigację. Szefostwo placówki powierzano najwybitniejszym astronomom - jednym z nich był Edmund Halley, który badał słynną kometę, która co siedemdziesiąt sześć lat powraca w okolice słońca
Królewskie Obserwatorium Astronomiczne w Greenwich, 1832 r.
Z biegiem lat Królewskie Obserwatorium Astronomiczne w Greenwich zyskało najlepszą renomę i stało się wyznacznikiem standardów astronomicznych i geograficznych. Dzięki temu, na mocy porozumień międzynarodowych, 13 października 1884 r. południk przechodzący przez budynek obserwatorium został przyjęty jako południk zerowy. Do niego odnoszą się wszystkie światowe strefy czasowe, a strefa własna ma nazwę Greenwich Mean Time (GMT). Każde 15 stopni długości geograficznej od Greenwich to kolejna godzina czasu astronomicznego.
Obecnie kompleks Królewskiego Obserwatorium ze względu na zanieczyszczenie powietrza i zanieczyszczenie światłem nie pełni swojej pierwotnej funkcji. Znajduje się w nim Muzeum Astronomiczne, a sam obiekt wpisany został w 1997 r. na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
© ℗Podpis: Marcin Dobrowolski
