Laureaci są pionierami w walce z biedą dzięki innowacyjnej metodzie polegającej na sprowadzaniu problemów ubóstwa do mniejszych i łatwiejszych do rozwiązania konkretnych jego aspektów. W połowie lat 90. Michael Kremer ze współpracownikami po raz pierwszy wykorzystali tę metodę w Kenii, by poprawić system edukacji w zachodniej części tego kraju. W późniejszym okresie cała trójka laureatów przeprowadzała serię eksperymentów na całym świecie, co zaowocowało między innymi polepszeniem wyników w nauce 5 mln indyjskich dzieci czy też masowym programem szczepień i podstawowej opieki zdrowotnej w wielu państwach rozwijających się.
Zdaniem komitetu noblowskiego badania laureatów w dłuższym okresie pozwolą na znaczną redukcję ubóstwa, które ciągle dotyczy około 700 mln ludzi. Esther Duflo została drugą w historii kobietą nagrodzoną ekonomicznym Noblem. Ponadto w wieku 47 lat stała się też najmłodszą laureatką. To kolejne w tej kategorii nagrody dla najbardziej renomowanych amerykańskich uczelni — Duflo i Banerjee reprezentują bowiem MIT, natomiast Kremer jest profesorem na Uniwersytecie Harvarda. To także kolejna nagroda dla ekonomii rozwoju, czyli działu ekonomii badającego uwarunkowania najbiedniejszych krajów świata.