W poniedziałek grupujący 40 spółek z zaplecza blue chipów indeks skoczył o 1,8 proc. Sięgnął dziewięcioletniego szczytu i od początku kwartału jest już na 17-procentowym plusie. W ciągu ostatnich 5 lat mWIG40 jest na 82-procentowum plusie, w porównaniu z zaledwie 23-prorcentowym umocnieniem wskaźnika WIG (gdyby wskaźniki ujednolicić, różnica byłaby jeszcze większa, ponieważ spośród nich tylko WIG uwzględnia dywidendy, a tymczasem stopa dywidendy dla spółek z mWIG40 sięga aż 3,1 proc. rocznie). Dobra passa średniaków ma w najbliższych tygodniach szanse na kontynuację, podpowiada sztuka interpretacji wykresów.
Po odbiciu się od dolnego ograniczenia zwyżkującego klina, opisującego wykres za ostatnie blisko 20 lat, notowania indeksu powinny dotrzeć do jego górnego ograniczenia. Fakt, że leży ono na wysokości 4340 punktów, daje indeksowi 9-procentowy potencjał zwyżek, najprawdopodobniej jeszcze w obecnej, liczącej dopiero 9 tygodni, fali hossy.
Wobec takiej diagnozy kluczem dla inwestorów będzie to, jak indeks zachowa się w zetknięciu z oporem. Jego przełamanie oznaczałoby początek poważniejszej hossy w segmencie średnich spółek (i najprawdopodobniej na szerokim rynku). Za scenariusz bazowy należy jednak przyjąć, że wskaźnik pozostanie wewnątrz klina, a to oznaczać będzie rozpoczęcie budowania formacji szczytowej, po czym notowania mWIG40 prawdopodobnie (jednak nie na pewno, czego przykładem było wybicie w górę z końca roku 2005) ponownie zaczęłyby zmierzać na południe.
Listę spółek należących do indeksu mWIG40 znajdziesz tutaj >>>
Klin zwyżkujący, widoczny na długoterminowym wykresie indeksu mWIG40. Źródło: pb.pl, Bloomberg.
