Proces uzyskania pozwolenia na budowę i wypełnienia wszystkich formalności niezbędnych do budowy magazynu przebiega różnie w zależności od kraju. Dobrym przykładem sprawności tego procesu jest Dania, gdzie uzyskanie zezwolenia na budowę magazynu i podłączenie mediów wymaga tylko 8 etapów i 67 dni. Z drugiej strony, w Mołdawii firma budowlana może czekać na zezwolenie niemal 10 miesięcy, a w Federacji Rosyjskiej musi przejść 36 etapów formalności. W Polsce koszty uzyskania zezwolenia budowlanego i podłączenia mediów należą do najniższych w świecie i wynoszą 1340 USD. Ten sam proces w San Marino kosztuje 112 razy więcej. Aby uchwycić takie właśnie różnice między krajami, wskaźnik „uzyskiwanie pozwoleń budowlanych” raportu Banku Światowego Doing Business mierzy liczbę procedur, czas i koszt uzyskania przez firmę pozwolenia na budowę magazynu i podłączenie do niego mediów w 189 krajach. Na podstawie analizy danych zbieranych przez dziewięć lat wyłoniono pewne trendy i dobre praktyki w zakresie uzyskiwania pozwoleń budowlanych.
Pozwolenia na budowę zazwyczaj wymagają nadzoru technicznego ze strony wielu instytucji i jednym ze sposobów na uproszczenie tego procesu jest stworzenie procedur tzw. jednego okienka. Jednak sukces takich rozwiązań uzależniony jest od dobrej koordynacji działań między zaangażowanymi instytucjami. Często konieczne jest wprowadzenie wspólnych rozwiązań legislacyjnych, zapewniających przepływ informacji i ustanawiających mechanizmy nadzoru w celu ograniczenia do minimum przypadków niezachowania zgodności z przepisami. W 2011 r. na Tajwanie wprowadzono po raz pierwszy „jedno okienko” dla potrzeb uzyskiwania zezwoleń budowlanych i stopniowo udoskonalano jego działanie. Do roku 2012 liczba procedur koniecznych do uzyskania zezwolenia na budowę spadła z 25 do 11, a czas potrzebny na ich wypełnienie skrócono z 125 dni do 94. Natomiast w Chorwacji w 2007 r. przyjęto ustawę, na mocy której gmina pełni funkcję „jednego okienka” i uzyskuje potrzebne aprobaty od różnych instytucji w imieniu wnioskodawcy, dzięki czemu obecnie proces ma o pięć etapów mniej.
Inne kraje skoncentrowały wysiłki na stworzeniu systemów udzielania pozwoleń budowlanych, uwzględniających różnice w poziomie ryzyka związanego z różnymi typami budynków. Nie wszystkie projekty budowlane niosą takie samo ryzyko społeczne, kulturowe, gospodarcze czy ekologiczne. Dla budynków o prostej konstrukcji lub obarczonych niskim poziomem ryzyka wymagana jest mniejsza ilość dokumentacji, dzięki czemu potrzebne aprobaty można uzyskać szybciej niż w przypadku bardziej skomplikowanych budowli. Pozwala to zaoszczędzić czas zarówno przedsiębiorców, jak i władz, dzięki czemu mogą bardziej efektywnie ukierunkować swoje wysiłki i zasoby. W połowie roku 2012 rząd Ukrainy przyjął system aprobat oparty na poziomie ryzyka, w ramach którego projekty budowlane zostały podzielone na 5 kategorii według stopnia złożoności, przy czym budynki prostsze zaszeregowano do kategorii 1–3. Dzięki temu uproszczono proces uzyskiwania pozwoleń i procedury potrzebne do uzyskania pozwoleń budowlanych dla mniej złożonych budynków, takich jak magazyny (a ten właśnie typ budynku brany jest pod uwagę w ramach Doing Business), które mieszczą się w kategorii 3. W przypadku magazynów wymaganie uzyskania pozwolenia na budowę zastąpiono wymaganiem powiadomienia o rozpoczęciu budowy. W Polsce wprowadzono pewne aspekty systemu aprobat opartego na poziomie ryzyka. Na przykład, nie jest konieczne uzyskanie aprobaty inspekcji sanitarnej dla projektów małych magazynów, przeznaczonych do przechowywania towarów nie uznawanych za niebezpieczne.