Norweska szansa dla biznesu

Dorota Zawiślińska
email
opublikowano: 09-06-2019, 22:00

We wrześniu NCBR wesprze projekty partnerskie związane m.in. z badaniami polarnymi i dotyczącymi wychwytywania dwutlenku węgla.

Rusza trzecie rozdanie funduszy norweskich na rozwinięcie międzynarodowej współpracy badawczej pomiędzy naukowcami i przedsiębiorcami. Pieniędzmi będzie zarządzało Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBR) i Narodowe Centrum Nauki (NCN). W puli jest ponad 129 mln EUR. 40 proc. tej kwoty pokryje koszty badań podstawowych. W przypadku projektów aplikacyjnych będzie to 60 proc. Umowę w sprawie realizacji programu „Badania” podpisali w piątek Jerzy Kwieciński, ministerinwestycji i rozwoju, oraz Olav Myklebust, ambasador Królestwa Norwegii w Polsce.

— Program to szansa na wzmocnienie transferu wyników badań do gospodarki i uczynienie jej bardziej konkurencyjną — zaznacza Jerzy Kwieciński.

Wojciech Kamieniecki, dyrektor NCBR, podkreśla, że w latach 2012-17 pula pieniędzy na przedsięwzięcia wspierające naukę wyniosła ponad 74 mln EUR.

— Celem NCN jako operatora części programu jest wspieranie doskonałych projektów, umiędzynarodowienie polskiej nauki, zwiększenie jej transparentności i otwartości — mówi Zbigniew Błocki, dyrektor NCN.

Z funduszy norweskich będą mogły korzystać nie tylko uczelnie, instytuty naukowe i badawcze, ale również przedsiębiorcy. Warunek jest jeden: muszą prowadzićprojekty badawcze lub prace przygotowawcze do wdrożenia wyników badań. Program przewiduje wsparcie przedsięwzięć we wszystkich dziedzinach nauki. Mogą to być np. badania polarne, dotyczące wychwytywania i składowania CO2 czy związane z naukami społecznymi. Pierwsze nabory — organizowane przez NCN — planowane są na czerwiec. Natomiast NCBR planuje ogłosić konkurs we wrześniu. Jeszcze w tym roku Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości rozdzieli fundusze norweskie na projekty związane z zielonymi technologiami, z tzw. niebieskim wzrostem (ang. blue growth) i poprawą jakości życia (ang. welfare technology). Wsparcie dla MŚP będzie pochodziło z Norweskiego Mechanizmu Finansowego.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Dorota Zawiślińska

Polecane

Precedensowy wyrok frankowy

Cena bursztynu rośnie i prawdopodobnie nie spadnie

Inspiracje Pulsu Biznesu

Na fali

W maju cztery lata temu Paweł Niesłuchowski pomagał koledze budować bazę kitesurfingową na kempingu Małe Morze na Helu. — W nocy przyszło mi do głowy, żeby tam stworzyć bazę surferską. Od lat pływałem na Bałtyku, założyłem ze znajomymi organizację Surfing Polska, ale był to wciąż sport undergroundowy. Nie było miejsca, gdzie można by przyjść, pogadać, wypożyczyć deskę, spotkać surferów. Rano powiedziałem o pomyśle właścicielowi kempingu. Był zachwycony. Odpowiedział: „Otwieraj” — wspomina Paweł Niesłuchowski. Wynajęcie miejsca na kempingu w sezonie kosztuje kilkadziesiąt tysięcy złotych. — Musieliśmy coś wymyślić, żeby zarabiać. Postanowiliśmy zrobić surfshop i sprzedawać ciuchy — mówią Paweł Niesłuchowski i Agnieszka Zapalska. Ona w ciągu miesiąca zaprojektowała pierwszą kolekcję. On z kolegą zbudowali sklep z drewna. Pierwsze kroki marki. I synka. Ryzyko było spore, bo okres handlowy nad morzem to najwyżej sześć tygodni. Ale otworzyli sklep dużą imprezą, rozeszły się wieści i ludzie zaczęli ściągać. Przyjeżdżali na weekend z Warszawy, spali w bagażniku na parkingu obok sklepu. — My...

Niech się wiara bawi

— Można powiedzieć, że to, co mam, mam dzięki dyskotekom — mówi Bogdan Duraj, właściciel firmy P.P.H.U. Fronty Meblowe. Jego zakład znajduje się w Chojnicach, 40-tysięcznym mieście w województwie pomorskim. Meble eksportuje m.in. do Niemiec, Francji i Luksemburga. W wolnych chwilach zamyka się jednak w świecie muzyki. Zanim wylądował za konsoletą DJ-a, bardziej ciągnęło go do piłki nożnej, ale musiał pożegnać się ze sportem, kiedy zerwał oba więzadła. Wówczas wpadł na pomysł, by prowadzić z kolegami szkolny radiowęzeł. Udało się namówić dyrektora, a kiedy przekonali go jeszcze, by dokupił sprzęt, zaczęli grać na dyskotekach w miejscowym domu kultury. Był rok 1975. Egzamin na DJ-a W czasach, kiedy wszystko było regulowane, nie inaczej rzecz się miała w działalności artystycznej. Aby być muzykiem, konieczne było wykształcenie kierunkowe lub przejście urzędowej weryfikacji zawodowej. Dotyczyło to także prezenterów dyskotekowych. — To było całe sympozjum, na które z reguły przyjeżdżało około stu osób, ale jak 40 zdało egzaminy, to było dobrze. Uczyliśmy się całej historii i teorii muzyki — opowiada Bogdan...

Kapitan dyryguje łyżeczką

Być może, lecz w tym szaleństwie jest metoda. Cztery mocne głowy układają przepis na ozłocony zyskami rodzinny biznes. Kilka kwadransów pośród szaleńczo jadących tirów ze Wschodu i zaczyna się nieco inny, niewarszawski już świat. Tuż przy obwodnicy Garwolina stoi okazała siedziba i magazyny z wybitym jak wół neonem: Lechpol. Tu nawet nazwa jest na opak wielkomiejskim modom, podobnie jak konstrukcja firmy. Raz, że rodzinna. Dwa, że już całkiem niemała i w wielu segmentach rzucająca — skutecznie — wyzwanie samemu Samsungowi. Trzy, że ograniczająca własną zachłanność. Już na wejściu Zbigniew Leszek, szef i założyciel Lechpolu, rzuca: — Pan pyta o giełdę, agresywną strategię, podejmowanie dużego ryzyka. Ja odpowiadam, że nigdy nie miałem zakusów, żeby tworzyć ogromną organizację. Chciałem tylko, żeby jej kapitał pozwolił na długofalowy stabilny rozwój, kiedy chłopcy przyjdą do firmy. Zew kaczki Trudno się wyzbyć wrażenia, że Leszek senior miał długofalowy plan co do swoich „chłopców” i pewność, że prędzej czy później poczują zew wspólnej krwi i powrócą do rodzinnego miasteczka. Jak to szło u Mirona...

Tematy

Puls Biznesu

Inne / Norweska szansa dla biznesu