Do końca marca SPAC pozyskają z emisji tyle pieniędzy, ile w całym 2020 r. — oceniają ekonomiści banku Goldman Sachs.
Od początku roku spółki w ciemno (SPAC — Special Purpose Acquisition Company) pozyskały w ramach pierwotnych ofert publicznych 56 mld USD. To spółki, które enigmatycznie ogłaszają plan przejęcia np. wskazując tylko branżę, a mimo to potrafią przyciągnąć inwestorów w ramach emisji akcji. Od zeszłego roku zyskują na popularności. Luty był rekordowy pod względem emisji — 90 spółek pozyskało 32 mld USD. Ekonomiści banku Goldman Sachs przewidują, że do końca marca w ramach emisji SPAC pozyskają tyle kapitału, ile w całym 2020 r. Obecne tempo emisji będzie prawdopodobnie nie do utrzymania.
Zmiany widać nie tylko w wartości emisji, ale także w dążeniu do fuzji z coraz większymi spółkami. Przeciętna wartość spółki wynosi obecnie 2,9 mld USD, czyli o 41 proc. więcej niż przeciętna wartość z 2020 r. Od początku roku do fuzji doszło w przypadku 43 SPAC, a łączna ich wartość wyniosła 123 mld USD. Tymczasem w całym ubiegłym roku przejęte zostały 93 spółki warte w sumie 156 mld USD. Skraca się także cykl życia spółek. W latach 2010-19 przeciętna liczba dni od IPO do fuzji wynosiła 487 dni, w 2020 r. było to 366, a w 2021 r. 175 dni.
Wzrost kursu niektórych SPAC w porównaniu z ceną z IPO przekroczył nawet 40 proc. Pershing Square Tontine Holdings, którego pierwsza emisja odbyła się w lipcu 2020 r., pozyskał 4 mld USD przy wzroście cen akcji o 47 proc. Akcje Therapeutics Acquisition Corp, spółki z branży medycznej, w IPO wyceniane były na 10 USD, a 26 lutego było to 14,54 USD. Od listopada dMY Technology Group, spółka oferująca produkty z branży elektronicznej, pozyskała 300 mln USD, przy wzroście wartości akcji o 45 proc.
326 SPAC poszukuje partnerów do fuzji, a ich łączna kapitalizacja to 103 mld USD. Od sierpnia 2018 r. transakcje zapowiedziały 74 spółki w ciemno. Największą fuzję, bo aż o wartości 11,25 mld USD, ma zakończyć w kwietniu Churchill Capital Corp IV. Spółka dokona fuzji z Lucid Motors. Na drugim miejscu plasuje się Altimar Acquisition Corp, która w marcu ma zakończyć transakcję z Owl Rock Capital Advisors LLC opiewającą na 10,7 mld USD.
Od dziesiątek lat firmy zamierzające zadebiutować na giełdzie w USA zawierały w tym celu umowę z bankiem inwestycyjnym. Rynek IPO został zdominowany w ostatnich latach przez konsorcja dużych i znanych banków. Problem polegał na tym, że banki w znacznej mierze żyją z codziennej obsługi dużych funduszy inwestycyjnych i grup inwestorów, a spółka zamierzająca zadebiutować na giełdzie jest dla nich klientem bardziej jednorazowym, a co za tym idzie — mniej ważnym. Może to rodzić konflikty interesów np. podczas ustalania wycen, po jakich spółki powinny debiutować. W istocie tak się działo — w ostatnich latach bardzo często notowania w pierwszym dniu debiutu otwierały się dziesiątki lub małe setki procent wyżej niż cena emisyjna. Świadczyło to o tym, że dotychczasowy proces IPO jest skorumpowany i nie działa tak jak powinien. Stąd popularność spółek typu blank check, zwanych SPAC, które pozwalają ominąć tradycyjne banki inwestycyjne w procesie wprowadzania spółek na giełdę.
Korzyścią dla spółki, która zamierza zadebiutować na giełdzie za pomocą SPAC, jest to, że ominie kilkumiesięczny proces pisania prospektu, road show oraz przede wszystkim to, że będzie z góry wiedziała, po jakiej wycenie jest listowana i może się na nią zgodzić lub nie.
Należy pamiętać, że proces IPO za pomocą spółki SPAC ma też wady. Jedną z nich jest brak tradycyjnego prospektu emisyjnego, a więc inwestorzy giełdowi posiadający akcje SPAC nie wiedzą nic o finansach spółki, jaką SPAC zamierza przejąć, i to nawet gdy przejęcie już się dokona. Organizatorzy wehikułów SPAC są też często na uprzywilejowanej pozycji informacyjnej oraz za pomocą uprzywilejowanych akcji najczęściej pobierają opłatę rzędu nawet 20 proc. wartości transakcji.
