Historia kuchni włoskiej doby renesansu, zainspirowana notatnikiem Leonarda da Vinci. Genialny artysta był wegetarianinem, odżywiał się skromnie — do jego ulubionych potraw należała prosta zupa jarzynowa minestrone. Nie wniósł wiele do skarbca światowej kuchni. Pozostawił potomnym jedynie przepis na sos do sałaty, dziecinnie prosty: posiekana natka pietruszki, mięta i tymianek zmieszane z octem winnym, oliwą, solą i pieprzem. Wsławił się jako reżyser wykwintnych uczt na dworze Lodovica Sforzy, księcia Mediolanu. Podawano na nich np. rzeźby z cukru przedstawiające tygrysy, słonie i psy na łańcuchu naturalnej wielkości. Nie chodziło tylko o rozkosze podnie- bienia, ale o wielkie widowisko multimedialne łączące kolor, światło, muzykę, balet i poezję. W tym Leonardo był niezrównany.
Elżbieta Sawicka
publicystka