Wartości DoDane: Inwestycyjne zachmurzenie i przejaśnienia

Paweł Sołtys
email @pawel_soltys
opublikowano: 02-07-2018, 11:22

Inwestycyjny silnik wzrostu gospodarczego już od pewnego czasu jest na bakier z koniunkturą. Kiedy wydawało się, że "zaskoczył", GUS zrewidował dane stawiające ożywienie inwestycyjne w dużo bledszym świetle. Tymczasem na horyzoncie pojawia się coraz więcej chmur rzucających cień na perspektywy wzrostu inwestycji.

Na ten temat porozmawiamy z Ignacym Morawskim, dyrektorem platformy SpotData w programie Wartości DoDane na żywo o 11.45. 

Zapraszamy do zadawania pytań podczas programu!

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Paweł Sołtys

Być może zainteresuje Cię też:

Kuszą kryptowalutami, sprawdzi ich UOKiK, KNF i prokuratura

Trzy instytucje nadzorcze wyjaśniają, czy zarejestrowana w Zjednoczonych Emiratach Arabskich spółka działa zgodnie z prawem

Wieczyste da się we znaki deweloperom

Księgowi potraktują opłaty związane z użytkowaniem wieczystym jako leasing. To może utrudnić niektórym firmom drogę do finansowania — alarmują eksperci PwC

Lotnisko Chopina wyrzuca biura podróży

W 2021 r. nie będzie czarterów z portu — zapowiada PPL. Touroperatorzy narzekają, ale jeszcze nie traktują groźby serio.

Medicover przejmie szpitale Neomedic

Szwedzka grupa kupi za ponad 300 mln zł szpitale położniczo-ginekologiczne Neomedic, które były w portfelu funduszu Innova.

Ziobro przykręca śrubę pożyczkom

Oferowanie pożyczek na miesiąc będzie jeszcze mniej opłacalne. Z rynku znikną firmy, które mają wysokie koszty finansowania

Polecane

Lepiej być kozakiem niż wołem roboczym

Nowa ulga: mikro ZUS dla mikrofirm

Inspiracje Pulsu Biznesu

Sport w wydaniu snapchatowym

Z zewnątrz budynek ozdobiony napisem „Park trampolin Hangar 646” rzeczywiście wygląda na lotniczy hangar. W latach 30. XX wieku władze Warszawy planowały stworzenie w tym miejscu lotniska Gocław, które obok Okęcia i Młocin miałoby obsługiwać ruch pasażerski. Plany pokrzyżowały najpierw wojna, a potem… Trasa Łazienkowska i zabudowywanie tych terenów osiedlami mieszkaniowymi. Samoloty rzeczywiście tu startowały i lądowały, ale tylko do 1976 r. Potem płyta lotniska zamieniła się w osiedle Gocław, a hangary należące do Aeroklubu Warszawskiego stały się nieco straszącymi wyglądem magazynami i zapleczami. Prawie dwa lata temu bracia Konefałowie odkryli to miejsce na nowo. — Aeroklub Warszawski był bardzo zadowolony, gdy zgłosiliśmy się z propozycją wynajmu hangaru na park trampolin. Aby nawiązać do historii tego miejsca, umieściliśmy nawet pod sufitem szybowiec — mówi Marcin Konefał, jeden z formalnych współwłaścicieli Parku. Siedzimy w sympatycznym bistro tuż przy stanowisku rejestracji klientów Hangaru 646. Z modnymi koktajlami, sałatkami i domowym ciastem przypomina najmodniejsze kawiarnie Warszawy. Nic dziwnego, skoro Igor...

Kapitan dyryguje łyżeczką

Być może, lecz w tym szaleństwie jest metoda. Cztery mocne głowy układają przepis na ozłocony zyskami rodzinny biznes. Kilka kwadransów pośród szaleńczo jadących tirów ze Wschodu i zaczyna się nieco inny, niewarszawski już świat. Tuż przy obwodnicy Garwolina stoi okazała siedziba i magazyny z wybitym jak wół neonem: Lechpol. Tu nawet nazwa jest na opak wielkomiejskim modom, podobnie jak konstrukcja firmy. Raz, że rodzinna. Dwa, że już całkiem niemała i w wielu segmentach rzucająca — skutecznie — wyzwanie samemu Samsungowi. Trzy, że ograniczająca własną zachłanność. Już na wejściu Zbigniew Leszek, szef i założyciel Lechpolu, rzuca: — Pan pyta o giełdę, agresywną strategię, podejmowanie dużego ryzyka. Ja odpowiadam, że nigdy nie miałem zakusów, żeby tworzyć ogromną organizację. Chciałem tylko, żeby jej kapitał pozwolił na długofalowy stabilny rozwój, kiedy chłopcy przyjdą do firmy. Zew kaczki Trudno się wyzbyć wrażenia, że Leszek senior miał długofalowy plan co do swoich „chłopców” i pewność, że prędzej czy później poczują zew wspólnej krwi i powrócą do rodzinnego miasteczka. Jak to szło u Mirona...

Nasz kurczak, nasze świnie

Ręka zawsze na kaloryferze — to była żelazna zasada Józefa Wiśniewskiego. Gdy go zmorzył nagły sen, stygnące żeliwa dawały sygnał do pobudki: pora dorzucić do pieca, by pięć tysięcy dopiero co kupionych indyków nie padło. — Gdy postawiłem pierwszy kurnik z indykami, przez dwa tygodnie nie widziałem łóżka. Nocami pilnowałem grzejników, by moje małe ptaki nie zamarzły — wspomina szef Wipaszu. 60-letni przedsiębiorca z rozbawieniem wspomina perypetie sprzed trzech dekad, gdy stawiał pierwsze kroki w świecie rodzącego się polskiego kapitalizmu. Przez te lata po cichu, z dala od zgiełku Warszawy, na północno-wschodnich peryferiach kraju budował imperium, które przyćmiewa skalą niejednego giełdowego potentata. Na pierwszej linii medialnego frontu znalazł się dopiero w zeszłym roku, gdy publicznie zadeklarował przekazanie 800-metrowego domu na potrzeby uchodźców. Z zapowiadanego wejścia firmy na giełdę na razie zrezygnował, woląc rozwój z dala od jej reżimu, mając na zapleczu finansowanie z banków. Tylko nieliczni więc kojarzą, że Wiśniewski to Wipasz — ten sam, który w 2016 r. osiągnie około 1,7 mld zł przychodów i...

Puls Biznesu

Inne / Wartości DoDane: Inwestycyjne zachmurzenie i przejaśnienia