Pierwsza wolna sobota (1973)

Marcin Dobrowolski
email @dbwolski
21-07-2018, 08:00

Sobota 21 lipca 1973 r. była dniem wyjątkowym. Władze PRL postanowiły wzmocnić radosny wymiar oczekiwania na przypadające nazajutrz Narodowe Święto Odrodzenia Polski podarowaniem obywatelom wolnej soboty.

Choć trudno to sobie wyobrazić, to aż do 1973 r. obowiązywał w Polsce sześciodniowy tydzień pracy. W zasadzie obowiązywał nawet dłużej, ale od tamtego roku zaczęto wprowadzać wolne w szóste dni tygodnia. Zrazu nieśmiało, zaledwie w dwie soboty i za odpracowaniem, w kolejnym już roku sześć razy. Od 1975 roku było to 12 dni w roku, potem dwie i trzy soboty miesięcznie.

Edward Gierek (1980 r.)
Zobacz więcej

Edward Gierek (1980 r.)

Wprowadzone za czasów rządów Edwarda Gierka pierwsze wolne soboty nazywane były powszechnie "gierkowym".

Zobacz także

Ostatni z 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego wzywał władze:
"Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie 4-brygadowym – brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy."

Faktycznie, od 1981 r. zwiększono ilość wolnych sobót, miała przypadać co drugi tydzień. nie wypełniono tym samym zawartych porozumień. Niemniej, pod koniec PRL już prawie wszystkie soboty były wolne. Ich stopniowy przyrost powodował spore trudności, np. w szkołach, w których funkcjonowały dwa plany lekcji: na tygodnie z sobotą i bez soboty.

© ℗
Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych” i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.

Podpis: Marcin Dobrowolski

Być może zainteresuje Cię też:

Polecane

Inspiracje Pulsu Biznesu

Powiedz „tak” w dowolnym miejscu na Ziemi

Ślubu nie trzeba planować z wielomiesięcznym wyprzedzeniem, można go zorganizować niemal w każdej chwili. Co więcej, można zamówić sobie dobrą pogodę o każdej porze roku, a ta z dużym prawdopodobieństwem się sprawdzi. Jak to możliwe? Odpowiedzią jest ślub za granicą, w najpiękniejszych zakątkach Ziemi. Do takiej scenerii powiedzenia sobie „tak” przekonuje Krystyna Konarzewska, pasjonatka podróży i pomysłodawczyni projektu Romantic Travel. Stworzyli know-how Na rynku turystycznym Krystyna Konarzewska działa już ponad 24 lata. Zaczynała od zwykłego biura podróży. — Początkowo zajmowaliśmy się tylko wycieczkami po Europie, później rozwinęliśmy się także w kierunku krajów egzotycznych, takich jak Hawaje, Jamajka, Sri Lanka, Bali, Tajlandia, Mauritius, Dominikana itp. Pomysł ze ślubami zagranicznymi zrodził się kilkanaście lat temu — wspomina właścicielka Romantic Travel. Wówczas jeszcze prawie nikt w Polsce nie miał tego w ofercie, zatem temat trzeba było zbadać od podstaw. Opracowanie know-how generowało koszty, ale przede wszystkim było czasochłonne. Sprawdzić trzeba było zwłaszcza dwa aspekty — dokumenty...

Ulica Paryska na Francuskiej

W 1997 r. Dimitri Simon, Francuz świeżo po studiach biznesowych, chciał spróbować swoich sił i otworzyć kawiarnię. W kraju nad Sekwaną byłoby to trudne ze względu na ogromną konkurencję. Wydawało mu się, że w Polsce pójdzie jak z płatka. Rynek niedawno się tu otworzył, więc Francuz sądził, że jako człowiek Zachodu będzie ekspertem. — Okazało się, że pielgrzymki po urzędach, papierologia, inne zwyczaje były szkołą równie dobrą jak wyższe studia w Paryżu — opowiada Monika Lasek, menedżerka i udziałowczyni w firmie Simona. Francuz nie zraził się jednak, przyjął lekcję z pokorą i w 1998 r. otworzył pierwszą kawiarnię — w warszawskim centrum handlowym Sadyba Best Mall. Nie było tam jeszcze żadnego lokalu. Biznesmen smażył francuskie naleśniki, Renata, jego polska żona, stanęła przy kasie. Francuz kręci rogaliki Kawiarnio-naleśnikarnia Rue de Paris była wielkim sukcesem. Z czasem jednak w centrum handlowym pojawiły się inne lokale, ruch w knajpce zmalał. Okazało się, że właściciele nie są w stanie się utrzymać. — Uznaliśmy też, że centra handlowe nie są dobre dla naszych kawiarni. Nie tylko z powodu...

Włoski styl, stołeczny charakter

Zalet jazdy jednośladem po mieście jest wiele. Wiedzą o tym ci, którzy tego spróbowali. To nie tylko łatwość zaparkowania w każdym miejscu, to także oszczędność pieniędzy i czasu, bo — jak wynika z raportu Deloitte — mieszkaniec Warszawy na stanie w korkach przeciętnie (przy założeniu, że do pracy musi pokonać dystans 10 km) traci ponad 8 godz. miesięcznie. Triumwirat Ten potencjał zauważyło trzech warszawskich przedsiębiorców. — Projekt okazał się większy i bardziej skomplikowany, niż wstępnie przypuszczaliśmy. Stworzenie systemu informatycznego, urządzenia monitorującego pojazd, aplikacji mobilnej oraz nawiązanie pierwszych kontaktów biznesowych okazało się bardzo czasochłonne, ale udało się — mówi Paweł Maliszewski, współtwórca Blinkee, pierwszej w Polsce sieci skuterów opartej na współdzieleniu pojazdów. Skuterowy biznes tworzą bracia Marcin i Paweł Maliszewscy oraz Kamil Klepacki. Paweł zajmuje się kwestiami operacyjnymi, Marcin — rozwojem biznesu, a Kamil — rozwiązaniami technicznymi. Praca nad pomysłem zajęła im ponad półtora roku i została sfinansowana z ich własnych funduszy. Podobne rozwiązania z...

Tematy

Praca , System , Kalendarium

Puls Biznesu

Puls Historii / / Pierwsza wolna sobota (1973)