W ubiegłym tygodniu giełdowa spółka inwestycyjna JRH ASI, kontrolowana przez znanego inwestora giełdowego Januarego Ciszewskiego, podpisała umowę z Farada Group, producentem bezzałogowych systemów powietrznych, na zakup jego akcji. Za 20,7 mln zł nabędzie 45 proc. walorów grupy - ma to nastąpić do końca października. Docelowo JRH ASI chce mieć 58 proc. Na ten temat trwają jeszcze rozmowy.
– Jesteśmy w trakcie negocjacji z JRH ASI. Rozmawiamy na temat możliwości podejmowania wspólnych działań. Liczymy, że z tak dużym partnerem biznesowym uda się zabezpieczyć pod względem finansowym realizację kontraktów, które wynegocjowaliśmy. Dotyczą one produkcji systemów bazujących na dronach, ich serwisu i związanych z nimi szkoleń – mówi Szymon Kupaj, prezes Farada Group, wywodzący się z branży wojskowej.
Wsparcie kapitałowe JRH ASI ma wzmocnić grupę za granicą
Obecnie grupa jest w trakcie pozyskiwania dużych kontraktów, m.in. w Afryce. Sporo z nich, jak precyzuje Szymon Kupaj, ma charakter poufny. Podkreśla, że wsparcie kapitałowe i biznesowe JRH ASI powinno wzmocnić obecność grupy na rynku afrykańskim, amerykańskim i europejskim.
– W ostatnim czasie rozwijaliśmy fabrykę bezzałogowych statków powietrznych w Lubartowie pod Lublinem. Podpisywanie kontraktów wiąże się z koniecznością zwiększenia zatrudnienia i powierzchni fabryki. Chcemy wejść do pierwszej ligi producentów dronów w Polsce. Obecnie w naszym kraju nie ma tak dużej fabryki, która wytwarzałaby zarówno proste układy, jak i gotowe maszyny wraz z serwisem gwarancyjnym. Zwiększamy moce produkcyjne, żebyśmy mogli zabezpieczyć dostawy bezzałogowych statków powietrznych do prywatnych firm i publicznych służb. Polska jest obecnie krajem przyfrontowym i musi budować niezależność technologiczną w zakresie dronów – podkreśla Szymon Kupaj.
Firma zatrudnia obecnie ok. 50 osób.
– Po wejściu JRH ASI planujemy zwiększyć zatrudnienie do 300 osób. Będziemy potrzebować specjalistów od struktur kompozytowych, elektroniki, informatyki i obróbki skrawaniem – wylicza prezes Farada Group.
Grupa ma biuro w Warszawie. Znajdują się tam dział R&D, sprzedaży, ekspansji zagranicznej, a także centrum zarządzania, z którego świadczone są usługi lotnicze z wykorzystaniem dronów. Przychody rosną z roku na rok. W 2024 r. wyniosły prawie 19 mln zł wobec ok. 11 mln zł rok wcześniej i 5 mln zł w 2022 r.
– Sporo zainwestowaliśmy w R&D, by wprowadzić udoskonalone drony na rynek. Ponadto przygotowywaliśmy się do procesów certyfikacji bezzałogowców, aby mogły latać na terenie miast, a także być wykorzystywane w polskich i zagranicznych strukturach wojskowych. Po wejściu JRH ASI i podpisaniu kolejnych kontraktów, które mamy na stole, nasze przychody urosną kilkakrotnie – zapowiada Szymon Kupaj.
Mimo stosunkowo krótkiej obecności na rynku (od 2021 r.) spółka odnotowała dodatni wynik już w 2024 r. Obecnie nie ma potrzeby korzystać z funduszy unijnych, bo projekty B+R finansuje z zysków.
– Dzięki temu chronimy naszą własność intelektualną i optymalizujemy technologię. Wydajemy zarobione pieniądze w sposób racjonalny, nie na siłę, jak to się dzieje w przypadku przedsięwzięć z unijnym dofinansowaniem. Obecnie skupiamy się na aktualizacji naszych flagowych dronów. Udoskonalamy ich napędy i elektronikę. Testujemy je w różnych warunkach, również w Afryce – mówi Szymon Kupaj.
Grupa prowadzi rozmowy z potencjalnymi zagranicznymi klientami zainteresowanymi jej rozwiązaniami.
– Nasze produkty powstają na bazie ich wymagań. Projektujemy dla nich drony, testujemy je i wdrażamy do sprzedaży – informuje prezes Farada Group.
Farada testuje technologie dronowe dla polskiej armii
Firma bierze udział w projekcie Tarcza Wschód, którego celem jest wzmocnienie odporności Polski na potencjalne ataki i wojnę hybrydową. Powstał on w reakcji na rosyjską agresję na Ukrainę. To projekt pokojowy, który ma odstraszyć potencjalnych agresorów, chronić żołnierzy i ludność cywilną.
– Testujemy nasze technologie dronowe dla Sił Zbrojnych RP, Straży Granicznej i Pożarnej. Obecnie jesteśmy liderem w rozwijaniu tych technologii w Polsce, natomiast chcemy się znaleźć również w czołówce ich producentów – mówi szef grupy.
Wiąże spore nadzieje z tworzonym przez JRH ASI klastrem technologicznym pod nazwą Orbiteo. Jego działalność będzie koncentrować się na technologiach kosmicznych, obronnych i sztucznej inteligencji. Będzie on skupiał firmy z branż space, AI, defence, deeptech, dronowej i telekomunikacyjnej. Grupa Farada ma być jednym z liderów tego klastra.
W 2022 r. należąca do niej spółka LabAir jako pierwszy operator w Polsce dostała zgodę na wykonywanie komercyjnych lotów medycznych bezzałogowymi statkami powietrznymi. Po zmianie przepisów europejskich wykonywanie tego typu operacji na terenach o wysokim zagęszczeniu ludności wymaga spełnienia nowych wymogów certyfikacyjnych Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego.
– Nasze drony przewoziły próbki laboratoryjne do centrum ALAB przy ulicy Stępińskiej w Warszawie ze szpitala w Sochaczewie w ciągu 50 minut. To bardzo duża oszczędność czasu. Istnieje ryzyko, że w czasie wykonywania lotu dron może spowodować niebezpieczną dla ludzi sytuację. Dlatego niezbędne jest potwierdzenie spełnienia wszystkich wymogów bezpieczeństwa. Zgody na loty udzielane są po analizie ryzyka powietrznego i naziemnego, a także ograniczających je środków. Nasze bezzałogowce latały przez półtora roku i nie doszło do żadnego incydentu – twierdzi Szymon Kupaj.
Grupa Farada z powodzeniem świadczy usługę transportu medycznego dla szpitali, laboratoriów i stacji krwiodawstwa. Kilka lat temu prowadziliśmy wspólny projekt dla Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Wykorzystywaliśmy do jego realizacji należącą do grupy platformę G1. Rozwiązania Farady sprawdzają się do celów cywilnych. Znacząco ułatwiają i przyspieszają szeroko pojęty transport medyczny. Mogą znaleźć zastosowanie również w transporcie dla Poczty Polskiej i innych instytucji, którym zależy na szybkim dostarczaniu przesyłek. Są jednak limity wagi takich ładunków. Decydują one o zasięgu lotów bezzałogowców. Upłynie jeszcze trochę czasu, zanim Polska będzie wyposażona w odpowiednie narzędzia kontrolujące tego typu loty, aby nie dochodziło do konfliktu w przestrzeni powietrznej między platformami a np. helikopterami. Chodzi o bezpieczeństwo ludzi. Nie zawsze platformy mogą ominąć tereny o wysokiej gęstości zaludnienia.